Evolve – Evolutionair goed

Toen wij aan de beurt waren, mochten we de kubus betreden. Een korte uitleg later en we konden aan de slag. Doordat Sion, die het monster mocht besturen, snel over de kling werd gejaagd in het eerste potje, was er voor nog tijd voor het team van Ian, die de rol van ‘assault’ op zich nam, om het voor een tweede maal opnemen tegen het monster. Ook deze ging lekker vlot en dit komt ook zeker overeen met de speelervaring.

Het monster – Sion

Mijn taak als monster, in dit geval de Kraken, was om de vier spelers uit te schakelen. Nadeel is dat als je er één neer hebt, de gevallen vijand gerevived kan worden door een nog levende character. Hierdoor is het vrij lastig de vier spelers neer te krijgen.

Verder had ik natuurlijk alleen oog voor Ian’s assault character. Ik dacht dat ik vrij goed begon, maar ging na een minuut vechten al dood. Gelukkig kreeg ik Ian voor die tijd neer met mijn lightning strike. Jammer genoeg werd hij al snel gerevived om mijn ass te whoopen.

Het tweede potje ging alweer iets beter. Eerste game is toch een inkom potje om even de spieren los te gooien. Als Kraken heb je wel behoorlijke voordelen zoals vliegen en bliksem aanvallen vanaf boven. Hierdoor heb je ‘the element of surprise’. Ook in dit potje ging ik, jammer genoeg, hard neer, doordat ik geen beestjes had gegeten waardoor mijn armor niet op honderd procent zat maar op nul procent.

Assault – Ian

Zo brutaal als ik was, koos ik voor de grootste badass van het team, namelijk de ooglap dragende ‘assualt’ character. Samen met drie teammaten; bestaande uit de Medic, de Support robot en de Trapper, moesten we strijd aan gaan met de Kraken, het monster dat Sion had gekozen. Het besturen van de assualt badass, tot tand bewapend met mijnen, een minigun, vlammenwerper en een schild, is redelijk recht door zee en komt zeer overeen met andere FPS games als Battlefield. Het is echter nog belangrijker om samen te werken en positie te kiezen, want anders wordt je vermorzeld door het monster. Zeker als die laatste tactisch speelt en weet wat hij/zij aan het doen is.

En dat ging tweemaal echt heel lekker, Sion maakte geen schijn van kans en het is duidelijk dat het team dat tegenover het monster staat, makkelijk ingespeeld raakt, puur omdat die controls zou vertrouwd aanvoelen.