De vertegenwoordiging van minderheidsgroepen verbetert langzaamaan op het gebied van pc-gaming. Als biseksuele journalist die verloofd is met een transman, is het geweldig om meer games te zien met LGBTQ + -personages. Nu zijn niet al die karakters noodzakelijk goede vertegenwoordiging; dat wil zeggen, personages die gefetisjiseerd, buitenspel gezet, misbruikt of eenvoudigweg schadelijk stereotypen zijn van de gemeenschappen die ze moeten uitbeelden.
Dus ik ga de echt goede voorbeelden hiervan bekijken PC Gaming Week 2020. De goed afgeronde karakters wiens seksualiteit of genderidentiteit slechts een facet is van hun geweldige persoonlijkheid. In de geest hiervan, zal ik geen speelbare personages opnemen wiens seksualiteit in jouw handen wordt gelegd; dit is op zichzelf al geweldig, maar functioneert meer als inclusiviteit dan als representatie. Ik blijf ook bij karakters die herkenbaar menselijk zijn, dus geen homo-aliens of sexy monsters hier.
1. Samantha Traynor – Mass Effect 3
Sam Traynor was een van de weinige nieuwe personages die werd gezien aan boord van de Normandië in Mass Effect 3, waardoor ze duidelijk in het nadeel is van de terugkerende fanfavorieten van de sci-fi-trilogie. Maar ze is een innemende en humoristische Londenaar, scherp van begrip en zelfverzekerd in haar seksualiteit.
Traynor zal de avances van een mannelijk personage vriendelijk maar krachtig afwijzen, maar toont zich aangetrokken tot de vrouwelijke robot EDI en kan de minnaar van een vrouwelijke commandant Shepard worden. Het is een van de meer luchtige romantische subplots van de serie en bereikt een hilarisch hoogtepunt in de fantastische Citadel DLC, waar ze de dag redt met een elektrische tandenborstel. Ja, je leest het goed.
Het flirterige geklets tussen Shepard en Traynor is altijd lief, en een bepaalde hot-tub-reeks is komisch genoeg om lang na de bitterzoete conclusie van de trilogie in de herinnering te blijven.
2. Leonardo da Vinci – Assassin’s Creed: Brotherhood
Vriend, vertrouweling en af en toe een kwartiermaker om huurmoordenaar Ezio te leiden, de echte Leonardo da Vinci wordt afgebeeld als een homoseksuele man in de Moordenaars gelofte serie, gebaseerd op historisch bewijs uit talrijke bronnen dat de bewering ondersteunt.
In feite heeft Ubisoft effectief bevestigd dat hun iteratie van da Vinci inderdaad homo is, terwijl er wat discussie is onder historici.
Leo maakt duidelijk dat vrouwen geen romantische interesse voor hem hebben, en gaat later een relatie aan met zijn mentee Salaì, opnieuw gesteund door historici.
Ezio steunt het paar zelf; Leo is niet bepaald open over zijn seksualiteit, wat begrijpelijk is gezien de tijdsperiode, maar hij is niet onderhevig aan homofobie in de loop van het spel en voelt zich een authentiek homoseksueel personage.
3. Jill Stingray – VA-11 Hall-A
Dystopische cyberpunk-bartending-simulator VA-11 Hal-A is net zo raar als visuele romans worden, en bevat een hele reeks prachtige queer-personages. Julianne (of ‘Jill’, zoals ze voorbijgaat) is het personage van de speler, maar drukt haar biseksualiteit uit ongeacht de acties van de speler.
Haar relatie met ex-vriendin Lenore is een van de drijvende factoren in de plot van de game, maar ze vertelt ook meerdere keren over relaties met mannen. VA-11 Hall-A is een zeer persoonlijk spel, en de dialoog gaat soms dieper in op Jills seksuele geaardheid; ze vertoont iets van een voorkeur voor vrouwen, maar haar biseksualiteit wordt nooit in twijfel getrokken.
4. Makoa Gibraltar – Apex Legends
Deze meer dan levensgrote Māori-man is al lang de vloek van het bestaan van veel Apex-fans – niet vanwege het feit dat hij openlijk homo is, maar omdat hij enorm krachtig is in de game na een lange reeks buffs van ontwikkelaar Respawn Entertainment.
De seksualiteit van Gibraltar was vanaf het begin verweven met zijn achtergrondverhaal; Zijn gretigheid om mensen te beschermen en te helpen komt voort uit het feit dat zijn ouders zich haasten om zijn toenmalige vriend Vincent te redden, die vastzat onder een aardverschuiving.
Apex Legends bevat ook de canonieke niet-binaire krijger Bloodhound, maar ze worden niet geuit door een niet-binaire acteur en vallen in de onbehulpzame trope van het ontmenselijken van niet-binaire personages via maskers of mechanisatie.
5. Kian Alvane – Dreamfall-hoofdstukken
Een van de drie speelbare personages in het epische universum-hoppend Dreamfall-hoofdstukkenKian is een regime-soldaat die is omgezet in een vrijheidsstrijder. Hoewel hij niet opgesloten zit, onthult hij zijn seksualiteit alleen aan degenen waarvan hij dacht dat ze zijn vertrouwen hadden verdiend.
Er wordt niet getoond dat Kian een relatie heeft met een man tijdens de evenementen van de games, maar hij maakt wel duidelijk dat zijn interesses bij zijn eigen geslacht liggen, waarbij hij de romantische avances van verschillende vrouwen afwijst.
Hij drinkt wel zijn Respect Women Juice, aangezien hij is opgegroeid in het matriarchale Azadi-imperium en de vrouwen die hij ontmoet consequent met respect en beleefdheid behandelt.
6. Chloe Price – Het leven is vreemd
Het leven is vreemd (en het is prequel Before the Storm) is soms een hartverscheurend en aangrijpend verhaal, maar de vreemde voorstelling door de hele serie is altijd aanwezig en grotendeels goed geschreven. Ik koos Chloe boven Max voor deze lijst omdat ze explicieter queer is, met een oogje op het vermiste meisje Rachel, terwijl de seksualiteit van Max wordt gedicteerd door de speler.
De relatie tussen Max en Chloe is nog steeds meesterlijk opgebouwd, waarbij Chloe duidelijke gevoelens voor haar koestert, zelfs als de speler niet beantwoordt. Als je ervoor kiest om de twee romantisch te betrekken, worden sommige latere scènes des te ingewikkelder, maar in LiS 2 wordt bevestigd dat de twee mogelijk eraan kunnen ontsnappen en samen kunnen blijven reizen.
7. Krem – Dragon Age: Inquisition
Bioware heeft een aantal ups en downs gehad als het gaat om representatie, maar als soldaat die huurling werd, was Krem een goed begin als hun eerste echte transgender-personage (hoewel ze nog steeds een transstemacteur hadden moeten casten). Hij heeft een boeiend achtergrondverhaal en wordt in een positief daglicht gesteld Dragon Age: Inquisition, waarbij zijn geslacht aanvankelijk niet eens werd besproken.
Zijn latere schrijven is verrassend leerzaam voor niet-transspelers. Hij ervaart oprechte twijfels over de vraag of mensen zijn genderidentiteit serieus nemen, maar wordt door andere personages (inclusief de kolossale biseksuele icoon Bull) stevig gerustgesteld dat hij een echte man is en het verdient om als zodanig behandeld te worden.
8. Arcade Gannon – Fallout: New Vegas
Slim, grappig en goedhartig, Arcade Israel Gannon is een aardige man die in een sombere wereld leeft. Een dokter die werkt voor de welwillende volgelingen van de Apocalyps, hij brengt zijn dagen door met het genezen van mensen en om van de ruïnes van Vegas een betere plek te maken.
Arcade’s seksualiteit bespreekt hij openlijk en nonchalant Fallout: New Vegas; het is maar een klein deel van zijn persoonlijkheid, met veel meer tijd geleend aan zijn intrigerende achtergrondverhaal en zijn medische werk met de volgers.
Hij is expliciet een homoseksuele man, heeft meerdere eerdere relaties met andere mannen gehad en heeft een verlangen uitgesproken naar een mannelijke partner die hij volledig kan vertrouwen. Oh, en hij haat ook fascisten!
9. Flea – Chrono Trigger
Ja, Chrono Trigger had al in 1995 een gender-niet-conform karakter. Flea is totaal ongeïnteresseerd in concepten van gender, ze presenteert over het algemeen vrouwelijk maar gebruikt mannelijke voornaamwoorden. Wanneer hij de hoofdrolspelers tegenkomt, corrigeert hij ze snel wanneer ze hem als een vrouw identificeren, en … dat is dat. In de toekomst wordt er naar hem verwezen met mannelijke identificatiegegevens.
Flea houdt zich meer bezig met macht en schoonheid dan met het achterhaalde idee van gender. Het is onduidelijk of hij precies genderfluïde of niet-binair is, maar zelfs vóór de eeuwwisseling namen de schrijvers van Chrono Trigger zijn genderidentiteit serieus en speelden ze het niet voor grappen. De game kwam slechts twee jaar geleden op Steam uit, en het houdt nog steeds stand.
10. Athena – Borderlands
Athena was een ondersteunende antagonist met beperkte dialoog en schermtijd in het origineel Borderlands game, dus het was enigszins een verrassing om haar terug te zien als een speelbaar personage in de serie ‘halfway-house’ Pre-Sequel’-iteratie. Het was zelfs nog meer een verrassing om haar te zien flirten met de openlijk lesbische monteur Janey Springs, en een genoegen om te zien hoe hun relatie nog verder vorm kreeg in Telltale’s Tales from the Borderlands.
Athena is een zelfverzekerd, ietwat norse type, maar houdt van haar vriendin en wordt getoond hoe ze problemen in hun relatie verwerkt die herkenbaar zijn, ongeacht de eigen seksualiteit van de speler. De wereld van Pandora is misschien een vreselijke, anarchistische plek om te leven, maar het is ook een verfrissend post-label universum waar niemand problemen lijkt te hebben met openbare queer-relaties.
Oneervolle vermeldingen
Een goede vertegenwoordiging zou niet moeilijk moeten zijn, en toch zien we nog steeds een slechte vertegenwoordiging. Het meest directe voorbeeld dat in me opkomt is Erica, een terugkerend personage in het bizarre puzzelspel Catherine. Erica is een transvrouw die herhaaldelijk haar dode naam (haar nu ongebruikte geboortenaam) wordt genoemd en onderworpen is aan algemene transfobie van andere karakters.
Final Fight / Street Fighter’s Poison wordt vaak opgevoed als een goed voorbeeld van een trans-personage, maar werd oorspronkelijk transgender gemaakt vanwege bezorgdheid over spelers die niet met een vrouw wilden vechten, en Capcom is in de loop der jaren herhaaldelijk onder druk komen te staan om de behandeling van het personage te veranderen en presentatie.
Overwatch wordt door sommigen geprezen omdat ze zowel Tracer als Soldier 76 bevestigen als respectievelijk een homoseksuele vrouw en homoman, maar deze onthullingen werden buiten het spel zelf gedaan en Blizzard heeft weinig tot niets gedaan om hun identiteit in het spel te bevestigen.
De verder ongelooflijke Transistor maakte enkele twijfelachtige keuzes in het coderen van bijna al zijn gemeene tegenstanders en plaatste ze tegen de zogenaamd sterkere heteroseksuele band tussen hoofdrolspeler Red en haar mannelijke minnaar. Supergiant Games lijkt echter zijn les te hebben geleerd met de uitstekende Hades, met in de hoofdrol de chaotische biseksuele prins van de onderwereld, Zagreus.
In Persona 4, een paar weken geleden geport naar Steam, wordt verondersteld dat twee personages een homoman en een transman zijn, en opgezet om hun ‘schaduwen’ te bestrijden, die hun eigen angsten en twijfels over hun respectieve identiteit vertegenwoordigen. Het spel slaagt er echter uiteindelijk niet in om zich te binden en keert terug naar het terugplaatsen van de twee personages in hun maatschappelijk toegewezen categorieën.
Ten slotte is Sander Cohen van Bioshock een vreselijk persoon in elke betekenis van het woord. Een onstabiele, vijandige, moorddadige ‘kunstenaar’, er wordt zelfs gesuggereerd dat hij zijn mannelijke protégés seksueel heeft lastiggevallen. Zijn oriëntatie is zinloos in de context en dient alleen om connotaties te trekken tussen homoseksualiteit en verdorvenheid. Minder hiervan alstublieft.
TechRadar’s PC Gaming Week 2020 viert het krachtigste spelplatform ter wereld met artikelen, interviews en essentiële koopgidsen die laten zien hoe divers, fantasierijk en opmerkelijk pc-games – en gamers – kunnen zijn. Bezoek onze PC Gaming Week 2020-pagina om al onze dekking op één plek te zien.
“Bekroonde schrijver. Social media-specialist. Introvert. Ongeneeslijke twitterfan. Organisator. Fervent popcultuurliefhebber.”