Evadne Eddins kwam in 2005 bij Myspace. Daarna Facebook in 2009. Tumblr in 2010. Twitter in 2011. LinkedIn in 2012. Instagram en Snapchat in 2013. TikTok en Reddit vorig jaar. club ongeveer een maand geleden. En ik heb me donderdag aangemeld voor Spill and Thread, ongeveer een uur voordat ik met The Washington Post sprak.
Eden en haar leeftijdsgenoten zijn moe. “Maar we willen ons niet buitengesloten voelen, we willen toch op de hoogte zijn”, zei de 29-jarige. “Dus we downloaden de apps toch.”
De turbulente ervaring van Twitter onder nieuw management heeft concurrenten als Mastodon, Bluesky, Spill en nu Thread nieuw leven ingeblazen, die gebruikers van sociale media analyseren. Met miljoenen mensen die deze week naar Thread komen, de versie van Twitter’s Meta die woensdag is gelanceerd, zeggen veel gebruikers van sociale media dat ze de schijnbaar eindeloze aanval van nieuwe platforms beu zijn. Burn-out is al lang geleden, aangezien gebruikers al tientallen jaren door de eb en vloed van sociale media navigeren. Nu bladeren ze door de nieuwste platforms die imitatie lijken te zijn in plaats van innovatief, vertelden experts aan The Post.
“Vijf jaar geleden betekende een burn-out op sociale media dat er alleen maar tonnen inhoud naar je werden gegooid”, zegt Laura Bright, professor media-analyse aan de Universiteit van Texas in Austin. “Tegenwoordig zou het worden gedefinieerd als overweldigd door de hoeveelheid apps en inhoud die sociale media te bieden hebben.”
De eerste sociale netwerksites – Friendster, Hi5 en Myspace – domineerden eind jaren negentig en begin jaren 2000 het internet, maar hun stempel op de samenleving was niet zo alomtegenwoordig als nu. Nu gebruikt meer dan 70 procent van de Amerikanen sociale media, en uit onderzoek blijkt dat de gemiddelde gebruiker ongeveer zes verschillende platforms gebruikt. De meeste millennials, zoals Eddins, hebben een online spoor vol met actieve en inactieve profielen op sociale media.
Eddins en haar vrienden hebben het gevoel dat er elke dag een nieuwe app uitkomt. “We staren de hele dag naar onze laptops, staren naar onze telefoons en iPads en staren naar tv’s als we geen werk hebben”, zei ze. “Ik krimp elke keer ineen als ik dat wekelijkse schermtijdrapport van mijn iPhone krijg.”
Toch is er een verlangen om op de laatste plaats te zijn. Dus, ondanks haar vermoeidheid op sociale media, wendde ze zich tot Spill – genaamd “Black Twitter” zoals de oprichters van de app beloofden om mensen van kleur en gemarginaliseerde groepen te concentreren – en de threads van Mark Zuckerberg. Eddins zei dat de nieuwe apps het ook niet redden.
“Veel van de nieuwere apps lenen en kopiëren en stelen allemaal hele aspecten of concepten van elkaar”, zei ze. “Als iedereen hetzelfde doet als iedereen, waarom zou je dan moeite doen? Op dit moment is het hetzelfde in een nieuwe verpakking.”
Zizi Papacharisi, hoogleraar communicatie en politieke wetenschappen aan de Universiteit van Illinois in Chicago, zei dat jarenlange ervaring met sociale media de verwachtingen van gebruikers van de sites heeft verhoogd. Wanneer applicatie na applicatie een imitator of een teleurstelling is, neemt de vermoeidheid van de gebruiker toe.
“Mensen hebben de afgelopen 20 jaar een aantal nieuwe platforms uitgeprobeerd, hebben ervaring op het werk, werken aan het maken van een nieuw profiel en krijgen dan hun vrienden om mee te doen”, zei Papacharissi. . “Het is niet alleen gebruikersmoeheid bij het maken en onderhouden van een aantal profielen. Het is ook gebruikersmoeheid bij platforms in het algemeen.”
Papacharisi voegde eraan toe dat tenzij er iets nieuws en opwindends aan de apps is, het normaal is dat mensen zich overweldigd voelen.
Toen Twitter op zaterdag het aantal posts beperkte dat gebruikers konden zien, zei Danny Gruner, een marketingdirecteur in New York City die het platform al 15 jaar onmisbaar vindt, dat hij een dag de tijd nam om te overwegen of dit een “blessing in disguise” was. Misschien is dit zijn kans om zijn professionele afhankelijkheid van sociale media te verminderen, voegde hij eraan toe.
“Voor mij gaat het er niet om bang te zijn iets te missen”, zei de 40-jarige. “Ik ben bang om het culturele gesprek te missen. Ik heb dat voor mezelf nodig op professioneel niveau.”
Zondagavond wendde ik me tot Bluesky. “Ik wilde niet zonder peddel blijven als Twitter volledig zou instorten”, zei hij. “Hoewel Bluesky geen 500 verslaggevers heeft die ik volg op Twitter, heeft ze er wel minstens 100. Dat is iets.”
Maar Groner ontdekte dat Bluesky geen vervanging was voor de connecties die Twitter voor hem gebruikte.
Hij probeerde ook andere apps: sommige bevonden zich nog in de bètafase. Mastodont was erg complex. Hij wist niet veel over Spill. En de threads voor hem zijn “geen begin” – hij heeft Instagram nooit gemaakt.
Groners zoektocht gaat door, net als zijn andere gebruikers.
Papacharisi zei dat de meeste nieuwe platforms zijn gelanceerd door Silicon Valley-reuzen in een poging om te veroveren wat sommigen zien als de vallende ster van Twitter, niet wat gebruikers “misschien eigenlijk willen”.
De leads zijn gemaakt, eerlijk gezegd, omdat: “Waarom niet? “Dat was het motief.” “Het was heel gemakkelijk voor een bedrijf als Meta om het bij elkaar te krijgen, er een code voor te maken en het aan Instagram te koppelen.”
Met een hele reeks sociale media die geen tekenen van vertraging vertoonden, drong Bright, een professor in media-analyse, er bij gebruikers op aan om resoluut vooruitgang te boeken met elk platform om app-gerelateerde vermoeidheid te voorkomen.
“We moeten nadenken over de gegevens die we ze geven, hoe dit onze aandachtsspanne zal beïnvloeden, hoe moeilijk het is om de nuances van de applicatie te kennen en of ons netwerk er zal zijn”, zei Bright. “Als een bepaald type app je een gevoel van verbondenheid met anderen geeft en je een gevoel van opwinding geeft, probeer dan iets vergelijkbaars te vinden. Als een app je een slecht gevoel geeft, moet je naar andere platforms kijken.”
Ze zei: zorg ervoor dat je de app gebruikt, de app gebruikt jou niet.
Gerelateerde inhoud
Aanklagers in de Trump-zaak met geheime documenten worden bedreigd
“Bekroonde schrijver. Social media-specialist. Introvert. Ongeneeslijke twitterfan. Organisator. Fervent popcultuurliefhebber.”