Mijn volgende Metroidvania-kick is een innovatieve mix van Zelda-achtige verkenning, dubbele gevechten en perfecte besturing – met 97% positieve Steam-gebruikersrecensies

Over een jaar vol prachtige Metroidvania'sMinishoot Adventures kwam in me op vanwege de pure vreemdheid en nieuwigheid van het uitgangspunt. Het is een top-down twin-stick shooter waarin je een klein ruimteschip speelt in een heldere en kleurrijke wereld die wordt aangevallen door een mysterieuze slechterik genaamd Unchosen. En ik bedoel, je speelt leuk vinden Een ruimteschip, niet iemand die een ruimteschip bestuurt, wat echt bijdraagt ​​aan de charme van de wereld. Ik heb alleen het openingshoofdstuk gespeeld, maar het is officieel mijn spel voor volgend weekend, omdat het meteen duidelijk is waarom het zo goed ontvangen is op Steam, met meer dan 1.500 positieve recensies van 97% van de gebruikers op het moment van schrijven.

Er zit veel Zelda in de manier waarop Minishoot' Adventures je raakt – die bedrieglijke apostrof is trouwens het spel, niet de mijne – met verzamelbare hartstukken, grotten en kamergebaseerde gevechten. Er is zelfs een prestatie voor het opblazen van een kamer vol potten. Op dezelfde manier zul je, hoewel sommige scheepsupgrades normale vaardigheidsboomitems zijn, zoals meer schade en een hogere vuursnelheid, ook aangepaste upgrades vinden die je schip geheel nieuwe gereedschappen of wapens geven en je toegang geven tot verschillende delen van de wereld, met een duidelijke Metroidvania-beat die in de mix komt.

Deze wereld is verrassend complex en heeft zelfs een eigen kaart, die langzaam volloopt met verborgen delen. U kunt ook direct van regio wisselen, dankzij de specifieke wereldwijde preload-periode die u krijgt als u opstart. Ik ontdekte een heleboel geheimen en kwam zelfs op een gebied terecht waar ik duidelijk niet op voorbereid was. Het zijn leuke, vertrouwde elementen, maar ervaren door dit dubbele frame voelen ze fris aan.

Er is iets vertederends aan de manier waarop je kleine schip beweegt, en de besturing is nauwkeurig. Talrijke subtiele animaties en audiodetails halen het beste uit de minimalistische look, zoals het nemen van scherpe bochten en het kleinere boost-effect dat je krijgt als je op de rem trapt. Er is veel voor nodig om de kleine gele driehoek een gevoel van persoonlijkheid te geven, maar de manier waarop je schip glinstert en draait om te vieren dat het zijn deuren opent of langzaam in grotten en tunnels glijdt, is echt de moeite waard. Het voelt meer als een voertuig en meer als een personage. Het is een vreemd schattig element in een duidelijk schattig spel.