Sommige atleten zijn zelfs opgewonden dat fans zich tegen hen verzetten, omdat er, in tegenstelling tot Tokio, tenminste een menigte mensen is.
NEW YORK – De grootste races, routines en wedstrijden voor veel van de Olympische atleten van deze generatie werden verreden voor grotendeels lege tribunes, grotendeels verstoken van coaches om hen te helpen of vrienden en familie om hen aan te moedigen.
Dat was drie jaar geleden op de Olympische Zomerspelen van COVID-19 en twee jaar geleden op de Olympische Winterspelen van COVID-19. Nu waren ze zich aan het voorbereiden De Olympische Spelen in Parijs, die in juli beginnen – En om terug te komen op iets dat normaal aanvoelt – Amerikanen die terugkeren naar games weten dat ze schreeuwende fans en mama- of papa-knuffels nooit als vanzelfsprekend kunnen beschouwen.
“Ik denk dat het heel belangrijk is om deze enorme momenten te kunnen delen met mensen om wie je geeft”, zegt BMX-racer Alice Willoughby, die aan de laatste drie Olympische Spelen heeft deelgenomen.
Willoughby en ongeveer 100 andere Amerikaanse atleten geven deze week interviews en poseren voor foto's tijdens de mediatop van Team USA in een hotel op Times Square – een evenement dat op zichzelf onmogelijk is geworden in de aanloop naar de Spelen van Tokio in 2021 te midden van het coronavirus pandemie. .
Een gespreksonderwerp deze week is hoe dankbaar fietsers, roeiers, gymnasten en de rest zijn na dagen van contactonderzoek, quarantaine en het dagelijks afnemen of uitspugen van coronavirustests in de zogenaamde Olympische bubbel.
In Parijs zullen er vieringen zijn met familieleden en individuele contacten met coaches, van wie de meesten drie jaar geleden de stadions niet in mochten. Het USA House – een traditionele plek waar atleten kunnen uitrusten en ontspannen, vooral nadat ze hun competitie hebben beëindigd – zal weer goede zaken doen.
Meestal kijken atleten uit naar de mogelijkheid om zich te koesteren in de emoties van het publiek, een element dat erg ontbreekt in de spelonkachtige en grotendeels lege stadions van Tokio.
“Ik zal de emoties van het publiek kunnen zien. Ik wil die met hen opbouwen en ik kan mijn routine dienovereenkomstig ontwerpen”, zegt de Amerikaanse ritmische gymnaste Evita Griskinas, die van plan is Franse muziek te begeleiden voor één routine en het nummer “All- Amerikaans” voor een ander, allemaal met als doel het publiek te boeien. “Op dit moment.
Griskenas zei dat ze al een andere sfeer voelt. De aanloop naar de Olympische Spelen in Tokio – spelen die aanvankelijk een jaar werden uitgesteld en vervolgens in het donker werden gehouden – zijn grotendeels een eenzame en sombere aangelegenheid geworden.
“Het werd trainen in mijn kelder en dingen buiten gooien”, zei ze.
Dit jaar wacht er een andere ervaring, en sommige atleten kijken er zelfs naar uit dat een menigte tegen hen ingaat, omdat het op zijn minst een menigte is.
“De jongens zeiden: ‘We willen bijvoorbeeld tegen Frankrijk spelen in de halve finale’”, zei rugbyspeler Perry Baker. “Stel je eens voor hoe groot dit is, hoe leuk het zou kunnen zijn. Verzamel ze. Verzamel ons. We leven voor die momenten.”
En met de drukte komen natuurlijk ook andere kwesties die in 2021 grotendeels aan de zijlijn zijn geplaatst. Maandag zei de Franse president Emmanuel Macron zei de veel gehypte openingsceremonie Het toernooi dat gepland staat op de Seine kan worden verplaatst naar het Stade de France als de veiligheidsdreiging te groot wordt geacht.
Op de vraag wat zij van die mogelijkheid vond, zei Nicole Dell, hoofd beveiliging van het Amerikaanse Olympische en Paralympische Comité, dat ze naast haar hoofddoel – de veiligheid van atleten – de beste ervaring voor atleten wil bieden.
“Veiligheid is een pijler en een fundament. Wij zijn niet de hoofdshow”, zei Dale.
Nu twee van de volgende vijf Amerikaanse Olympische Spelen in het verschiet liggen – Los Angeles, waar de Spelen in 2028 zullen plaatsvinden, en Salt Lake City, een virtueel slot voor de Winterspelen in 2034 – weten de Olympische leiders dat er veel in petto is voor Parijs. Ze hopen dat deze terugkeer naar ‘normaal’ ertoe zal leiden dat meer Amerikanen weer persoonlijk, online en op televisie naar de Olympische Spelen zullen kijken.
De kijkcijfers op primetime in Tokio waren 42% lager dan bij de vorige Zomerspelen in Rio de Janeiro in 2016, en 50% lager dan bij de Spelen daarvoor, in Londen in 2012. Daar waren een aantal redenen voor, waaronder steeds meer gefragmenteerd. Het kijkpubliek, de opkomst van streamingdiensten en het tijdsverschil van 13 uur tussen New York en Japan.
“Zelfs voor degenen die naar huis gingen, was dat destijds niet het belangrijkste voor ons”, zei Sarah Hirshland, CEO van USOPC, over de hernieuwde mogelijkheden die de eerste coronavirusvrije Spelen sinds 2018 bieden. Het gaat over een kans om je echt te concentreren op dit verbazingwekkende ding dat Olympische en Paralympische sport heet. Het brengt ons samen als geen ander.
De manier waarop het in Tokio verliep, nam een deel van de glans weg van wat een bijna perfecte ervaring was geweest voor zaalvolleyballer Jordyn Poulter. Ja, ze won drie jaar geleden een gouden medaille op haar eerste Olympische Spelen. Ja, het was een eenmalige overwinning. Er ontbrak echter iets.
“Het feit dat ik dat moment niet meteen met vrienden en familie kan beleven, is iets waar ik naar uitkijk op het volgende moment”, zei ze.
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”