Onderzoekers vrezen dat het ‘r’-woord dat in Groot-Brittannië wordt gesproken, op het punt staat het laatste bolwerk van verbalisatie te verlaten

Hoe spreek je de letter “r” uit aan het einde van woorden zoals… DeelSvaderSneeSdr En SSH? Hoe zit het met de aanwezigen? CaliforniëSbinairSdr En HijS?

De kans is groot dat als je Brits bent, je het waarschijnlijk zult verzachten, zodat het meer klinkt als een klinkerverlenging dan als het soort ‘r’ dat je aantreft in woorden als SDhr. Dr of SLicht.

Het bewijsmateriaal is, volgens onderzoekers van Lancaster University, dat de ‘r’ tot het verleden behoort in Engeland, behalve in Blackburn, waar de ‘r’ nog steeds volop in omloop is.

Traditioneel werd de ‘r’ duidelijk gespeld in delen van Lancashire, vergelijkbaar met het stereotiepe beeld van Cornwall en de West Country. De uitspraak van de letter ‘r’ aan het einde van woorden wordt routineisering genoemd.

Historisch gezien spraken mensen in heel Engeland honderden jaren geleden de sterke ‘r’ uit. Maar nu, zegt de krant, is die sterke ‘r’ definitief aan het verdwijnen.

In Blackburn spreken jonge sprekers vaak de ‘r’ uit, maar zijn volgens het onderzoeksteam fonetisch erg zwak en vaak moeilijk te begrijpen. Ze spreken het minder vaak uit dan oudere sprekers.

Volgens hoofdonderzoeker dr. Danielle Turton, die samen met dr. Robert Lennon aan het onderzoeksproject werkte, betekent de ‘r’ in de spelling voor sprekers uit deze regio’s dat deze moet worden uitgesproken als een ‘r’ aan het begin van een woord, in plaats van als een ‘r’ aan het begin van een woord. simpelweg een langere klinker maken.

“Sprekers uit plaatsen als Blackburn maken meestal onderscheid tussen woordparen als ‘uitstekend’ En ‘Stella“Terwijl de meeste mensen in Engeland ze als hetzelfde beschouwen”, zegt dr. Turton.

“Voor de jongste Blackburn-sprekers is de rā echter erg zwak, wat de vraag doet rijzen of toekomstige generaties deze zwakke rā ooit zullen horen en of dit onderscheid uiteindelijk zal vervagen. Een verandering in dialect is vaak als een plas: het droogt op .” “Op de meeste plaatsen laat het residu achter langs de randen, en daarom gedragen Cornwall en East Lancs zich hier vandaag op dezelfde manier.”

de krant, “Akoestische analyse van vochtigheid in Lancashire“, Gepubliceerd in Akoestiek tijdschriftonderzoekt de routine – uitspraak van de medeklinker “r.”

Biedt de eerste systematische fonetische analyse van het rhotische accent in het huidige Engeland. De dataset omvat de spontane, dramatische toespraak van 28 Blackburn-sprekers, waarin nog steeds sprake is van resterende resonantie, die nooit verloren is gegaan door de eerdere fonetische veranderingen die het grootste deel van Engeland niet-resonant maakten.

“Hoewel er in Engeland sociolinguïstische studies naar foneticiteit zijn gedaan, zijn er bijna geen beschrijvingen van de fonologische kenmerken ervan, dus dit is de eerste keer dat we deze verandering kunnen waarnemen als gevolg van de geleidelijke verzwakking van de ‘r'”, legt dr. Turton uit. . . “Dit is opmerkelijk omdat het bewijs levert dat taalverandering zo geleidelijk plaatsvindt dat mensen het niet merken.”

De meeste sociolinguïstische onderzoeken naar de geestelijke gezondheid richten zich op het zuidwesten van Engeland, en er is relatief weinig bekend over de geestelijke gezondheid in het noorden.

Deze studie komt op het juiste moment omdat verwacht wordt dat het boreale landschap in de komende generaties zal verdwijnen, een proces dat nu in veel gebieden in het zuidwesten voltooid is.

Interessant is dat nieuwe sprekers van Blackburn en East Lancashire misschien een minderheid vormen in Engeland, maar dat ze in de Engelssprekende wereld een meerderheid vormen: sprekers in Noord-Amerika, Schotland en Ierland spreken deze uitspraak ook, net als veel leerlingen van het Engels als tweede taal. taal. .

Fonetisch gezien is de ‘r’ in East Lancashire echter zwakker, misschien als gevolg van een verandering in de richting van de Engelse standaard.

Uit onderzoek met sprekers in Blackburn bleek ook dat:

• Martonaliteit was sterker bij mannen, een patroon van resultaten dat duidt op door vrouwen geleide fonologische veranderingen, een fenomeen dat uitgebreid gedocumenteerd is in de sociolinguïstische literatuur. Als de taal verandert, beginnen vrouwen daar meestal mee.
• De meerderheid van de sprekers in de steekproef werd welsprekender in meer formele stijlen, wat interessante vragen opriep over de sociale status en de verstaanbaarheid van spraak, evenals de locatie van verandering in het bewustzijn van de spraakgemeenschap.
• De sterkste ‘r’ wordt aangetroffen bij oudere mannen, maar is nog steeds zwakker dan de ‘r’ in Schotland of Noord-Amerika.

Dr. Turton voegt hieraan toe: “De afgelopen jaren is er veel gesproken over het verdwijnen van traditionele dialecten en de taalkundige homogeniteit tussen regio’s in Engeland.” “Helaas lijkt dit het geval te zijn voor het Isle of Vice in East Lancashire.”

“In de komende paar generaties kan dit traditionele kenmerk verloren gaan. Blackburn heeft echter nog steeds veel andere klinkerkenmerken die het uniek maken, en veranderingen als deze maken vaak de weg vrij voor verdere taalevolutie in de toekomst.”