Onze favoriete cadeaus voor de feestdagen uit de kindertijd, de videogameversie

Het moet Kerstmis 1991 zijn geweest dat ik het vond Space Quest IV: Roger Wilco en de Time Rippers Onder de boom heb ik de gave om nieuwe en opwindende mogelijkheden in games te zien.

Ik was zeker een fan van avonturengames, omdat ik een aantal games in Sierra had gespeeld De missie van de koning Om nog maar te zwijgen van de prachtige en rare vroege titels van Lucasfilm zoals Maniak herenhuis En de Het geheim van het apeneiland. Maar dit was mijn eerste ervaring ermee ruimte zoektochtIn Sierra’s sci-fi comedyserie speelt Roger Wilko, een dystopische ruimteconciërge die het ene kosmische avontuur na het andere beleeft.

Eerlijk gezegd herinner ik me niet veel van Gouda Ruimtezoektocht IVGas. Wat ik me herinner is hoe divers en levendig het universum leek, met harde buitenaardse werelden, slordige restaurants en sprankelende ruimtewinkelcentra. Maar wat me echt verbaasde over het spel, is hoe meta Het was. Na een beetje doorgelopen te zijn Space Quest IV: Roger Wilco en de Time Rippers In zijn eentje wordt de arme Roger ondergedompeld in (niet-bestaande) Space Quest XII: Vohaul’s Revenge II.

Tegenwoordig is het niet ongebruikelijk dat games de vierde muur doorbreken en opzettelijk naar de speler knipogen dat hij een videogamer is en met traditie speelt op een manier die zowel moe als inspirerend is. Maar wauw, dat was spannend voor mij in 1991! In de game waag je je er ook aan Space Quest X: Latex Babes van Estros (Een schijnbare revolutie in het avontuur van Infocom in 1986 Leren godin Phobos) en keer terug naar het origineel ruimte zoektochtdat er al komisch primitief en gefragmenteerd uitzag in vergelijking met moderne graphics uit 1991, maakt de definitie van Roger Wilko nog duidelijker.

Ruimtezoektocht IV Het kan wel of niet een geweldig spel zijn, ik kan het me eerlijk gezegd niet goed genoeg herinneren om het te zeggen. Ik herinner me dat ik daar tijdens de kerstvakantie zat, verbaasd over de slimme metabeschrijving van het geheel, en mijn gedachten uitbreidde over de mogelijkheden van wat het vertellen van videogames en structuur zou kunnen doen.

Caroline Petit, Hoofdredacteur