Als je een fan bent van Sonic the Hedgehog, is de kans groot dat je tegen de tijd dat je dit leest al een mening (misschien heel sterk) hebt ontwikkeld over Sonic Frontiers, ieders favoriete high-speed egeltoernooi-openwereldgame en zijn metgezellen. Er is maar zoveel dat we kunnen zeggen over de 45 minuten die we speelden op Summer Game Fest, maar de delen waar we over kunnen praten — en hier bij blijven — voelen absoluut aan als Sonic spins op de Elden Ring.
De show begint met Sonic die uit een soort portaal tevoorschijn komt op een somber, met regen doordrenkt systeem van kliffen en weiden, onderbroken door mysterieuze stenen ruïnes. Sonic is volgens de traditie verplicht om op de Chaos Emerald te jagen, waarna hij vrij is om rond te dwalen – of in ieder geval vrij om een reeks ingebouwde tutorials uit te proberen die de basis leren om door gevechten en gevechten te komen.
Tijdens mijn sessie heb ik de optie “Quick Controls” geselecteerd, die volgens Sonic Frontiers is ontworpen voor spelers die bekend zijn met Sonic-games. Ik heb mijn deel van Sonic 3: Sonic and Knuckles gespeeld, ik ben de oorzaak, en dat zou duidelijk de blauwdruk voor mij zijn. Dit bleek een beetje roekeloos.
Spelen in shows is nooit perfect. Er is de extra druk om er niet dom uit te zien tijdens het spelen, ontwikkelaars zijn meestal aanwezig en willen interessante vragen stellen, en je hebt waarschijnlijk net vijf rare indiegames gespeeld die je geest meteen op coole manieren buigen voordat je gaat zitten. Ik kon het niet vergelijken met de langzamere optie, maar de snelle besturing van Sonic Frontiers snapt het wel erg snel.
Grenzen bekritiseren voor het verschijnen als een “lege wereld” is verre van het doel
Dit betekent dat ik meestal twee pogingen nodig heb om een gebied over te steken. De verkeerd getimede draaiende lading zou ervoor kunnen zorgen dat ik van een rots naar de zee afdaal, of ik zou gewoon een sprong op een luchtrail missen en afdalen naar mijn ondergang. Het maakt echter niet uit – Frontiers zijn behoorlijk gul met hun checkpoints in de open wereld, dus ik had nooit het gevoel dat ik veel van een voorsprong had verloren.
De lessen komen in het begin in een oogwenk, wat een beetje frustrerend is. Sonic kan ongelooflijk snel bewegen, en Frontiers is duidelijk ontworpen om hem precies dat te laten doen, maar hij wordt constant onderbroken door slopende fundamentele schoten die de monteur opzetten of het volgende item dat je zou moeten leren.
De kritiek op Frontiers over het verschijnen als een “lege wereld” is echter nog steeds niet waar. De overworld-glijbaan die ik probeer in Summer Game Fest lijkt goed overeen te komen met Sonic’s actie – sterker nog, ik merkte dat ik vaak geïnteresseerd was in een hindernisbaan of verzamelobjecten die ik aan de zijkant heb opgemerkt om veel goede zip aan de gang te krijgen voor een hele lange tijd.
De demo bevat twee kleine “boss”-gevechten, en hier had ik de kans om te klikken met het Frontiers-vechtsysteem. Het is heel eenvoudig: het opsluiten van een vijand zal Sonic’s focus veranderen, zodat hij zich ten opzichte van die vijand beweegt, net als in de Souls-spellen. Als je op de X tikt, zal hij een snelle aanval doen die recht op de vijand in focus schiet, de truc is om ze te timen zodat je niet geraakt wordt als je de stoot uitdeelt.
Deze aanval leidt Sonic ook naar nabijgelegen bumpers en liften, waardoor hij door enorme gaten of over torenhoge kliffen zal vliegen, al naar gelang het geval. Sonic kan ook de aanval gebruiken op verschillende zwevende objecten in de wereld, waardoor hij tussen verre platforms kan springen of puzzels kan oplossen.
Terwijl Sonic vijanden verkent en verslaat, verdient hij vaardigheidsscherven die uiteindelijk nieuwe gadgets en vaardigheden ontgrendelen, zoals een gloeiend spoor achterlatend met zijn stappen – rond een groep vijanden rennen, en zodra Sonic de lus voltooit, zal hij alles raken binnen. Dit is hoe ik de tweede baas kan verslaan, die werkt als een Jenga draaiende toren gemaakt van zaagbladen – sluit, ren om raketten te ontwijken, trek een lus, blaas. De onderkant van het torentje werd vernield en na een paar ronden van dat te hebben gedaan, verkortte ik de slechte robot genoeg om te springen en zijn hoofd te raken met een normale trapaanval.
Deze vaardigheid kan ook worden gebruikt om elementen van een omgevingspuzzel te verenigen, wat vaak resulteert in vaardigheidsfragmenten, ringen of zelfs het ontgrendelen van nieuwe gebieden. En dat was nog maar de eerste vaardigheid in de boom.
Er is een ingewikkeld verbod om in gedachten te houden met betrekking tot de Sonic Frontiers-show, en ik kan niet alles delen wat ik heb gezien in de tijd dat ik het heb gespeeld. Het is al een zeer verdeeld spel, en ik weet zeker dat het zal doorgaan in de aanloop naar de release. Ik zeg dit echter: zelfs spelen onder minder dan ideale omstandigheden (zoals het gebruik van een rare PlayStation-controller met prompts op de Xbox-knop op het scherm), en met een beetje onzin, de kleine smaak van Sonic Frontiers die ik speelde maakte me geïnteresseerd om meer te zien. En de vreemde en sombere buitenwereld is daar maar één reden voor.
De releasedatum van Sonic Frontiers is al enige tijd vastgesteld in het komende vakantieseizoen en zal beschikbaar zijn op pc via Steam.
“Tv-goeroe. Bekroonde student. Webliefhebber. Slechte reisnerd. Beeraholic.”