Ahhh de dagen van perifere gaming. Gitaren, bongo’s en zelfs DJ-decks zijn allemaal ontworpen om de ervaring van de speler in de opkomst van muziekritmespellen voor beginners te verbeteren. Misschien wel de grootste serie van al het lawaai was Guitar Hero. Ik heb de instrumentalist in zijn eigen band geduwd, waardoor hij een gestroomlijnde manier biedt om een instrument te bespelen en je echt verbonden te voelen met de beat zonder muzikaal getalenteerd te hoeven zijn. Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat dit een geweldige setup is.
De eerste Guitar Hero-game was een gok. Het werd uitgerold in een relatief gespecialiseerd genre, en het feit dat een plastic gitaar met de software wordt geleverd, betekent dat het veel duurder zal zijn dan consumenten gewend zijn. De game was echter een enorm succes, geholpen door een goed gekozen soundtrack die meerdere decennia besloeg. Toen was het vervolg onvermijdelijk.
Guitar Hero II was de eerste titel in de serie die beschikbaar werd gesteld voor Xbox-spelers, en de eerste werd alleen voor PlayStation 2 uitgebracht. Het kwam een paar maanden nadat Sony-spelers het in handen hadden gekregen, maar het werd goed ontvangen door zowel fans als critici toen het eindelijk werd uitgebracht. Als bonus worden enkele extra nummers die exclusief zijn voor de Xbox 360-versie er goed in gegooid.
Voor mij is de afspeellijst van Guitar Hero de sleutel tot het succes en het belang ervan mag niet worden onderschat. Toen de geselecteerde sequels van de band eenmaal uitkwamen, kromp de doelgroep dramatisch. De nummers moeten zoveel mogelijk spelers aanspreken, waaronder veel genres, zodat iedereen zijn fantasieën kan waarmaken door voor een menigte te swingen. En als je tijdens het proces een nieuw nummer ziet, is dat de kers op de taart.
Guitar Hero II Hij had een indrukwekkende lijst met nummers, waaronder “Monkey Wrench”, “Carry On Wayward Son”, “Woman” en nog veel meer. Het was eigenlijk waar ik de Wolfmother ontdekte, en ik ben nog steeds absoluut dol op ze tot op de dag van vandaag, nadat ik ze twee keer live heb gezien. Dat is de kracht van muziek, en de afspeellijst van Guitar Hero II is vakkundig gekalibreerd, variërend van coole melodieën tot sommige die beroemd zijn om het smelten van het gezicht.
Het basisspel was terug van de eerste versie en Xbox 360-spelers werden getrakteerd op een andere stijl dan de Gibson X-Plorer-stijl console, die er best cool uitzag. Om te beginnen zal Guitar Hero II je een toets op het scherm presenteren, met een naar voren gericht pad dat de noten die naar je toe komen scheidt. Je moet elke noot op een vast tijdstip tokkelen en raken om het nummer met succes uit te voeren, en als je noten mist, riskeer je mislukking en trek je de aandacht van het publiek.
Succes betekende het voltooien van het pad en het behalen van de hoogste score die je kunt vergelijken met anderen via online leaderboards. Je ster- en rocker-krachten zullen ook vol zijn, wat betekent dat je meer punten kunt verdienen. Dit was een belangrijk element van de multiplayer-modus, waardoor je zowel competitief als coöperatief kon spelen.
De belangrijkste trekpleister van Guitar Hero II was de vrij lange carrièremodus, waarin je op verschillende plaatsen rondzwierf met je personage naar keuze, waarbij je in elk nummer de leadgitaar speelde. Als je klaar bent, kun je dezelfde melodie ontgrendelen in andere spelmodi, waaronder de trainingsmodus. Als je klaar bent met een gemiddelde moeilijkheidsgraad of hoger, verdien je in-game geld dat je kunt gebruiken om allerlei aanpassingsitems te kopen.
Guitar Hero II was een geweldig voorbeeld van hoe videogames levenservaringen voor iedereen toegankelijk kunnen maken. Ondanks de initiële kosten van een surround-gitaar, bevatte de game een ongelooflijk solide afspeellijst die leuk was om keer op keer te spelen. Met de online functionaliteit van Xbox 360, de toevoeging van competitief spel via leaderboards en een ongedwongen beweging waarbij spelers aan het begin van het tijdperk van zelfgeproduceerde content de moeilijkste nummers probeerden te verslaan, is de game iets speciaals geworden. fenomeen.
Laat ons je Guitar Hero-herinneringen weten – vond je de serie leuk of vond je hem leuker? rockband speler? Opmerkingen hieronder.
En als je het nu wilt spelen? Het zal je beste gok zijn Amazone.
“Organisator. Denker. Schepper. Communicator. Twitter-liefhebber. Vriendelijke koffiemedewerker. Wannabe-analist. Tv-evangelist.”