Nou, hier zijn we dan. Acht maanden na de release van The House In Fata Morgana, en zes maanden sinds onze eerste dagboekaantekening van “The Game Is Better Than Breath of the Wild”, is het eindelijk zo ver. heroverwegen Hij zij.
Fata Morgana is het onderwerp van verwarring, een puzzel en een veelvoorkomend punt van ironie, allemaal vanwege zijn Metacritic (Dat was vroeger een perfecte 100, en is nu een triviaal 97) hief het op om het te beschrijven als “Een van de beste spellen ooit“Op de Switch. Dit plaatst het naast de klassiekers zoals Zelda hierboven vermeld: Breath of the Wild, Super Mario Odyssey en Hades. PC Gamer heeft het opgenomen in hun nieuwste release”Top 100 pc-gamesIn september wisten fans van visuele romans dit natuurlijk al – het werd niet voor niets goed beoordeeld – maar iedereen buiten het genre vraagt zich af hoe goed een geanimeerde visuele roman is. Werkelijk Wees, en wijs erop dat de hoge score van Fata Morgana afkomstig is van slechts negen recensies van critici, in tegenstelling tot de tientallen games die hierboven bij hun naam worden genoemd. Er moet een truc zijn, toch?
Na meer dan 40 uur aan gameplay kunnen we gerust stellen dat The House In Fata Morgana legitiem zo geweldig is als ze zeggen… al zijn er enkele kanttekeningen.
Als je een fan bent van visuele romans, ken je deze waarschuwingen waarschijnlijk al. De Dreams of the Revenants-versie van Fata Morgana — ongeveer 40 uur voor het hoofdspel, plus 15 uur pre-dawn Mass DLC, plus 8 uur voor het vervolg op reïncarnatie — vereist Veel van je tijd, vooral omdat de DLC opeenvolgend wordt ontgrendeld.
Een groot deel van deze tijd wordt besteed aan wachten. Wachten tot dingen logisch worden, wachten tot het verhaal wordt opgepakt en wachten tot bepaalde delen klaar zijn. Vooral het begin is traag en saai, met een groep ongewenste karakters die door vervelende karaktertrekken in de problemen komen. Mensen zullen in het begin herhaaldelijk in pijnlijke situaties terechtkomen als gevolg van inactiviteit of slechte besluitvorming, en dit kan frustrerend zijn.
De donkere waarschuwing is dat Fata Morgana ongelooflijk kan zijn vervelend donker. Het verhaal gaat over misbruik, onverdraagzaamheid, seksisme, marteling en elke vorm van misbruik die je maar kunt bedenken. dat het grimmig. Maar het klinkt niet als martelporno, zoals bij zoiets als Danganronpa, want Fata Morgana geniet niet van haar ellende; Fata Morgana zet je stevig op de plek van het lijden. Maar ze trekt hem iets naar buiten nors.
Het laatste voorbehoud is dat dit voor veel mensen waarschijnlijk geen “spel” zal zijn. Eerlijk gezegd maakt dat niet uit voor deze recensie, maar als je niet geïnteresseerd bent in vrij statische visuele romans, waar je je niet mee hoeft te bemoeien, zal dit je zeker niet overtuigen van hun waarde – op dezelfde manier dat deze romans geweldig zijn, maar een zuivelhater niet. Hij geniet er meer van. Dat maakt blauwe kaas niet minder lekker voor de liefhebber.
Maar met kanttekeningen en kaasmetaforen uit de weg, is het tijd om te praten over alles wat Fata Morgana de glinsterende lof en titel van ‘een van de beste visuele romans ooit’ waardig maakt.
Het verhaal van The House In Fata Morgana is moeilijk te beschrijven zonder het te verklappen, maar het begint met een huis, een meid en jij, de hoofdpersoon, die zich niet kan herinneren wie ze zijn, waar ze zijn of waarom ze hier zijn . Er is ook een schat aan ondersteunende personages, van het centrale mysterie van de identiteit van het witharige meisje tot de mannen en vrouwen die haar steunen en gebruiken in haar leven. In de komende uren ontvouwt het verhaal zich langzaam terwijl de meid dingen in cirkels aan je begint uit te leggen – je concentreert je langzaam en cirkelvormig – en uiteindelijk zul je enkele van die gaten in je geheugen kunnen opvullen. Maar misschien zou je willen dat je dat niet had gedaan.
En ja, de eerste paar uur zijn traag – maar de uitbetaling is goed, dus het is het waard. Het vereist in het begin een investering en een groot deel van die investering denkt dat het zal verbeteren, maar weet het niet hoe. Na een paar wendingen – waarvan er tenminste één ongelooflijk organisch is en de rillingen over je rug zullen lopen – begint het momentum op te bouwen, waardoor het verhaal van de saaie dingen escaleert tot een opwindend en boeiend liefdesverdriet.
Het is ongelooflijk hoe geweldig het spel is, prachtig geschreven en goed vertaald, gezien de enorme hoeveelheid woorden die het bevat. Minder script of een slechtere lokalisatie kan een verhaal overweldigend of zielig maken, maar het verhaal van Fata Morgana, zelfs in zijn langzame, zelfs enigszins gekke momenten van drama, is er altijd in geslaagd om je aan de haak te houden. Tegen de tijd dat je bij ongeveer tien uur bent, kun je niet meer loslaten.
Maar wat Fata Morgana het meest opvalt, is het gebruik van nieuwe verteltechnieken – die we niet zullen verklappen – om de regels een beetje te overtreden. Er zijn veel onbetrouwbare vertellers en onbetrouwbare herinneringen, en het kan een beetje moeilijk zijn om precies bij te houden wat er op sommige punten aan de hand is, maar voor een verhaal dat vrij veel is Alleen maar Met plaatjes, muziek en tekst is het opmerkelijk hoeveel je met deze tools kunt spelen om je te verrassen.
Vata morgana voelt soms als een traktatie. Je wordt gevraagd situaties te onderzoeken die er vanuit elke hoek zwart-wit uitzagen, zodat elk verhaal op niets anders lijkt dan een grimmige Shakespeare-tragedie. Maar het spel gaat uiteindelijk niet over verdriet – het gaat over het verwerken van de dingen die je zijn overkomen, buiten jouw schuld, en dan die traumatische ervaringen gebruiken om je gevoel van empathie te vormen en een beter mens te worden voor mensen. Eerlijk gezegd, het is een les die de meeste mensen kunnen leren door te leren.
Luister, er is veel goeds En Slecht op deze recensie, en je vraagt je misschien af hoe we tot zo’n briljante conclusie zijn gekomen met een spel dat gebreken heeft… maar Fata Morgana is echt een ruwe diamant. Je hoeft alleen maar klaar te zijn om de diamant te onthullen, dat is alles. Niet iedereen heeft de tijd of het geduld om zich eraan te committeren, wat helemaal prima is. Maar als je meer dan 40 uur hebt om te genieten van een verhaal van deze kwaliteit — zelfs als je het op sommige punten in een snel tempo kunt doen — ben je hopelijk bereid om je pijnpunten over het hoofd te zien om te waarderen hoe meedogenloos dit menselijke spel is echt schijnt.
gevolgtrekking
Het huis in Fata Morgana beslaat meer dan 40 uur, en in die 40 uur ben je kan zijn ongeveer drie beslissingen te nemen. Het is een visuele roman in de strikte zin van het woord, en daar moet je op voorbereid zijn. Maar met een briljant, fantasierijk langzaam brandend verhaal over liefde, verlies, pijn, vergeving en genezing, is het een van de beste visuele romans – en je geduld. zullen Uiteindelijk.
“Tv-goeroe. Bekroonde student. Webliefhebber. Slechte reisnerd. Beeraholic.”