Evolutie voor Dode cellen Het loopt ten einde. De populaire roguelike debuteerde in 2018 en werd gevolgd door gratis en betaalde DLC, waardoor het succes van Motion Twin en Evil Empire naar de hogere regionen van het genre werd gekatapulteerd. Met een positieve beoordeling van 97% op Steam uit meer dan 125.000 recensies is Dead Cells ongetwijfeld geliefd. Hij is een reus die naast Hades, Binding of Isaac en Slay the Spire staat. Dus als je het nog niet hebt gespeeld, zou je dat zeker moeten doen.
Nu de Dead Cells 35-update de laatste van de game zal zijn, is de lange reis van Early Access naar de geweldige Castlevania crossover DLC eindelijk ten einde. Terwijl de ontwikkeling begon bij Motion Twin, werd het later overgedragen aan de nieuw opgerichte studio Evil Empire, waar MT aan een nieuwe game werkt, Windblown. En nu verlaat Evil Empire ook Dead Cells en maakt zich op voor een aantal ‘nieuwe avonturen’.
Een voormalige ontwikkelaar heeft de zet sindsdien een “a**hole move” van Motion Twin genoemd, voordat hij de ernst van zijn opmerkingen in twijfel trok terwijl hij zich in een blogpost opende. Er is veel passie voor Dead Cells bij zowel ontwikkelaars als spelers, en met goede reden.
Hoewel het nieuws dat de ontwikkeling ten einde loopt mij enorm verdrietig maakt, beweer ik nog steeds dat dit het perfecte moment is om in een van de beste roguelikes terecht te komen. Je kunt twee nunchaku-pannen gebruiken – moet ik nog meer zeggen?
Ik merk dat ik regelmatig terugkeer naar Dead Cells, niet in staat de greep van het broeierige eiland van me af te schudden. Elke keer dat ik het spel opnieuw opstart, word ik eraan herinnerd hoe geweldig het voelde om het onder controle te hebben, en raak ik verdwaald in de breedte van het bouwen van kansen en het opnieuw instellen van de niveaus van het doolhof.
Dead Cells maakt met groot succes gebruik van het roguelike raamwerk en de wereldstructuur van Metroidvania-spellen en biedt je een indrukwekkend scala aan wapens, uitrusting en voortgangsopties. Ik denk dat er geen groter compliment bestaat dan het feit dat ik maandenlang niet regelmatig game, om vervolgens het toestel aan te zetten om de laatste update te checken en ineens weer 30 uur kwijt te zijn.
Als je een van de vele mensen bent die geobsedeerd zijn door Hades in 2020, biedt Dead Cells een eveneens bevredigende moeilijkheidsgraad. Je krijgt een Boss Cell als je een van de vele paden van het spel voltooit, en als je het spel opnieuw verslaat via een van de beschikbare paden, leidt dit naar een ander pad (enzovoort), waardoor het spel steeds moeilijker wordt naarmate je verder komt. Je krijgt lagere gezondheidsdrankjes, hardere bazen en talloze modifiers die de overwinning onwaarschijnlijker dan ooit laten lijken, maar je krijgt ook betere items en geheel nieuwe gebieden om te verkennen.
Uiteindelijk schiet je door de eerste paar gebieden van Dead Cells, dans je rond vijanden en ontvang je bonusbeloningen om de gameplay te verbeteren, en dit is waar het klikt. Plotseling zit je in de knel, en dat gaat gepaard met precisie en snelheid. Het moeilijker maken van het spel kan voor wat haperingen in je flow zorgen, maar het verlangen om weer op volle kracht terug te keren is simpelweg te sterk om door te gaan.
Met een Dead Cells-anime in de maak, een bordspel en de mogelijkheid dat de hoofdpersoon van het spel 'in een andere wereld' verschijnt, is dit het moment om het spel een kans te geven. Vergis je niet: Dead Cells schopt je totdat je valt, zet dan zijn hielen in je gezicht en daagt je uit om op te staan en het opnieuw te proberen. dus jij.
“Tv-goeroe. Bekroonde student. Webliefhebber. Slechte reisnerd. Beeraholic.”