De Atari 2600-console was ongeveer de eenvoudigste gameconsole die je je kunt voorstellen. Geen triggers, geen D-Pad, geen schouderknoppen, geen haptische feedback of kletterende bok. Het bestond uit slechts een joystick en een enkele rode knop die je met je duim stampte.
Wil je het nog eenvoudiger maken? Maak deze joystick los en gooi hem in de prullenbak want je hebt hem niet nodig in de game die je net hebt gespeeld.
Super56 Het is een spel waarbij je maar één knop gebruikt. De A-knop (of de A-toets op je toetsenbord, als je dat liever hebt). En vreemd genoeg, hoewel er maar één knop nodig is, is de Super 56 geen spel met één tik. Het is een verzameling van 56 hectische minigames waarin je moet racen, tikken, kloppen en/of op de A-knop moet drukken om te winnen. Heck, zelfs om door de menu’s te navigeren, je profiel en avatar aan te passen of je instellingen te wijzigen, gebruik je gewoon deze knop. eenvoudig!
Maar dat is niet echt het geval. De spellen op Super 56 zijn erg uitdagend. Ze bestrijken allerlei verschillende genres, en ze zijn allemaal getimed, en geen van hen wordt vooraf uitgelegd. Je bent gewoon ondergedompeld in een game en komt er snel achter wat het doelwit is en wat het doet als je op A drukt of drukt.Soms eindigen games net zoals je erover begon te leren, en dan word je snel opgestart in de volgende game.
De gratis demo op Steam voorafgaand aan de lancering van de Super 56 op 20 februari bevat 10 van de 56 games, en zelfs deze kleine smaak toont een verscheidenheid aan gamegenres, genres en stijlen. In slechts een paar minuten spelen deed ik mee aan schieten, racen, platformen, minigolf, een vreemde mix van planeten en asteroïden, en zelfs tennis – hoewel ik bij tennis niet de tennisser was maar de voetballer, wachtend op de rand van het veld naar De bal raakt het net, tegen die tijd zou ik op de A-knop drukken om te racen om de bal te vangen voordat een hond dat deed. Als ik de hond daar sla, scoor ik een “get ball”, en als de hond mij raakt, scoort hij een “dog ball”. Vreemd genoeg was dit mijn favoriete spel.
De beelden, geluidseffecten en muziek zijn wat ik op de beste manier als onaangenaam zou omschrijven. Het is een luide en onstuimige arcade-ervaring die doet denken aan een oude console, en ik heb veel gelachen tijdens het spelen, hetzij door te friemelen of soms gewoon te onthullen wat ik moest doen in een minigame, zoals mijn lichaam door een gat steken in een naderende muur (zoals in een Japanse spelshow hersenmuur). Het is singleplayer, maar er zijn leaderboards op Steam, dus je kunt het opnemen tegen de scores van je vrienden.
Super 56 speelt zich trouwens af in de hel, waar je aankomt om je nieuwe kamergenoten te ontdekken, een zwevend monster en een skeletdemon, die het spel hebben gekocht maar het zelf niet kunnen spelen (men heeft geen vingers, sommigen hebben op een knop op het werk de hele dag en kan de gedachte niet verdragen om op een knop te drukken terwijl u thuis ontspant). Naast de games in de demo, bevat het ook minigames van genres als Fishing, Curling, JRPG (in 25 seconds), First-person Shooter, Delivering News, 3D Mazes en Photography en zelfs ‘Courtroom Drama’.
Hou van haar. Je kunt toch op een knop drukken? Dan moet je spelen Breedte direct.
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”
