Gunk Xbox review: Avontuur was nog nooit zo bevredigend

Na de release van SteamWorld Dig 2 van 2017 hoopte het team achter Image & Form hun horizon te verbreden met hun volgende project. Er werd een spelprototype getest dat er uiteindelijk toe leidde dat spelers de zwarte smurrie dumpten, waardoor planten konden groeien die het team “te leuk” vond, en dus werd The Gunk de volgende Image & Form-game.

The Gunk, uitgebracht op 16 december, is een third-person actie-avonturentitel die het verhaal vertelt van Rani en Beck, beste vrienden en partners die de melkweg doorzoeken in een verspreid ruimteschip dat liefkozend bekend staat als Dust Bunny. Bex is een bekwame en vindingrijke monteur die het konijn door de moeilijke tijden van het paar weet te houden. Rani, het speelbare personage, heeft een hart van goud, maar laat zich vaak leiden door haar avontuurlijke karakter.

Nadat ze hun arm hebben verloren bij een mijnongeval voorafgaand aan de gebeurtenissen in The Gunk, is Rani uitgerust met een grote, mechanische, oranje prothetische arm die het duo de Pumpkin noemt. De Pumpkin fungeert als een scanner zodat spelers informatie over items in de wereld kunnen leren identificeren, evenals een vacuüm om knutselmaterialen en ongewenste items te absorberen.

vrijwaring: Deze recensie is gemaakt door recensiecode geleverd door Thunderful Games. Het bedrijf heeft de inhoud van de recensie niet beoordeeld voorafgaand aan publicatie.

ginkgo: Waar hou je van

Met een maximale speelduur van ongeveer acht uur blinkt The Gunk uit als een verhaalgedreven puzzelavontuur waarin spelers een visueel verbluffende planeet verkennen die langzaam wordt verslonden door een mysterieuze zwarte smurrie. Rani klautert door kleine, donkere kruipruimtes in grotten naar gigantische open weiden met kleurrijke beekjes en ongewone planten, waardoor spelers het gevoel krijgen van een enorme wereld vol mogelijkheden, ook al blijft het spel voornamelijk bij een lineair pad. Gunk’s milieuvertelling vindt plaats boven het bord, terwijl Rani de overblijfselen van een oude buitenaardse beschaving verkent en ermee omgaat. Hoe meer Rani ontdekt, hoe dieper het mysterie van de planeet wordt.

De rommel zelf in het spel is een totale corruptie. De gebieden bedekt met de goo zijn donker en levenloos, maar spelers kunnen de pompoen gebruiken om de goo te dumpen en elk gebied effectief schoon te maken. Zodra alle plakkerige substantie is verwijderd, zwelt er een groene bel rond de rani, waardoor een explosie van kleur en planten om hen heen ontstaat.

Het wegwerken van de smurrie vereist vaak een beetje puzzelen, aangezien Rani’s vaardigheid in het vacuüm beperkt is. Spelers moeten betrokken raken bij de omgeving door paddenstoelen te kweken of explosieve plantkoppen te gooien om obstakels op hun weg te verwijderen om het terrein van de buitenaardse planeet te veroveren.

Deze puzzels zijn goed gepland, meestal gemakkelijk te bedenken en het informele, verkennende karakter van de eerste helft van het spel. Over het algemeen hebben de objecten waarmee spelers kunnen communiceren een gouden glans om ze te laten opvallen. Dit kan het gemakkelijker maken om de knutselmaterialen te vinden en te verzamelen die nodig zijn om pompoenupgrades te maken en te verzamelen. Er is echter geen kaart, dus als je iets mist om iets te verzamelen, kan het zijn dat je aan het einde van het spel heen en weer rent door eerdere gebieden in een wanhopige poging om meer knutselmateriaal te vinden. Gelukkig is er een snelreisbaken bij de ingang van elk onderdeel.

ginkgo: wat je niet leuk vindt

Er is een verrassend gebrek aan dieren in het wild op de exotische planeet die we bezoeken tijdens onze tijd met The Gunk. In een van de vaste hoofdstukken komen we een ongewoon dier tegen dat we helpen redden van de verdomde jonken, maar nadat het hoofdstuk is afgelopen, zien we nooit meer een van deze dieren. Het zien van meer dieren in het wild had het verhaal kunnen verstevigen door op te merken dat dit een planeet is die jou nodig heeft om het te redden. Het gebrek aan diversiteit aan dieren in het wild strekt zich ook uit tot het handjevol vijanden dat je tegenkomt in The Gunk.

Ik zou zelfs durven zeggen dat de strijd als geheel de stralende zwakte van het hele spel is. Er zijn slechts drie soorten vijanden die een speler tegenkomt in The Gunk, en het enige waarmee Rani te maken heeft, is de vacuümzuiging van de Pumpkin. Hierdoor moeten spelers Rani dichter bij vijanden brengen om ze aan te pakken. Rani heeft echter geen bewegingen beschikbaar om inkomende aanvallen te ontwijken en haar algemene beweging is een beetje traag, zelfs tijdens het rennen. In een spel dat een ontspannend en bevredigend avontuur leek, was het gevecht een onnodige strijd. Het oplossen van puzzels en het verwijderen van vuil waren genoeg tegenstanders op zich.

ginkgo: Moet je het spelen?

4.5
vanaf 5

Het korte antwoord op de vraag of iemand The Gunk wel of niet moet vangen is “Ja, zeker.” Hoewel ik merkte dat het gevecht ontbrak, was ik zo gefascineerd door de rest van de wereld die voor me lag dat ik het niet erg vond om me een weg te banen door vervelende junkie-wezens, zodat ik kon zien wat Rani hierna zou onthullen.

Het verhaal is een prachtige allegorie van het belang van de zorg voor je planeet, maar er is genoeg humor, puzzels en verkenning aan je voeten dat het voelt alsof je iets echts wegneemt van de ervaring. The Gunk is het soort indiegame dat ik gemakkelijk zou aanraden aan iemand die denkt dat hij niet van indiegames houdt. De opname van de game in Xbox Game Pass bij release betekent dat er nog meer redenen zijn om het uit te proberen.