Sol, Rob en Dog Antares zijn begin 2021 naar het noordwesten van Spanje verhuisd om in het dorp Freán een nieuw leven op te bouwen op een nog niet gerenoveerde boerderij, een stal en 7 hectare weilanden en bos. Lees de avonturen van het trio dat ervoor koos om niet in toeristisch Spanje langs de Middellandse Zeekust te wonen, maar in het groene Spanje aan de Atlantische Oceaan.
Al meer dan anderhalf jaar plaats ik elke dag een artikel in onze dagelijkse blog op onze website www.naargalicie.nl In het begin was het met weinig volgers, maar het wordt steeds meer door www.spanjevandaag.com schrijf ik wekelijks. Via mail en in blogcommentaar hoor ik regelmatig dat mensen ze allemaal graag volgen. Dat is mooi, want daar doe ik het voor. We kennen de meeste mensen die onze blog lezen en volgen niet. Wij kennen Carla ook niet, maar deze persoon volgt ons al een tijdje. Toen ik een paar maanden geleden las over de aardbeienplanten die we voor ons veld kochten, stelde ik voor om aardbeienloten (knipsels) in te dienen. We hebben nogal wat heen en weer gemaild. En weer een paar maanden later. Ze had genoeg aardbeienloten om te sturen. Op 1 augustus ging een loterij met aardbeien en andere artikelen, zoals zaden en lavendelstekken, met de post en waren tijdens deze warme dagen onderweg van Nederland naar Spanje. Voor de watervoorziening van planten zaten er natte papieren servetten in de paal. Precies een week later wat is de inkomende post uit Nederland!
We waren niet thuis toen de postbode Correos de envelop voor de deur legde. Thuisgekomen hebben we meteen gekeken of de aardbeienscheuten het overleefd hadden. Wonder boven wonder zagen de loten er zo goed uit na een reis van een week met zulke zinderende temperaturen! We hebben meteen de planten in het water gezet en zijn in het veld een perceel gaan voorbereiden om ’s avonds alles te planten. 33 aardbeiplanten doen hun best net als een flinke hoeveelheid lavendel..
We konden geen post uit Nederland ontvangen omdat we naar Lugo moesten om de post klaar te maken die naar Nederland zou gaan. Voor de Belastingdienst moeten wij een M-formulier invullen. Het is gelukt, maar met het formulier moeten we met een ander formulier bewijzen dat we geen belastbaar inkomen hebben in Nederland (als ik het goed zeg). U kunt het benodigde formulier in het Spaans downloaden van de website van de belastingdienst. Deze vult u zelf in en vervolgens moet deze worden ondertekend door de Spaanse Belastingdienst en voorzien van een stempel. Dus reden we naar Lugo. Dat is gelukt, want telefonisch een afspraak inplannen is niet mogelijk en ook niet via internet.
Bij Logo op kantoor komt iemand kijken naar de papieren die we bij ons hebben. De man neemt het mee, want hij moet het onderzoeken. Even later kwam hij terug en zei dat we een afspraak moesten maken. Kun je dat nu niet? Nee, een afspraak. Sol checkt op het balkon of er voor vandaag nog een mogelijkheid is om een afspraak te maken. Helaas geen plaats. Blijkbaar is er een kantoor in Monforte de Lemos waar we de stempel kunnen halen. We kunnen er over een week heen.
Als we afgelopen maandag voor onze afspraak op kantoor in Monforte de Lemos moeten zijn, worden onze gegevens ingevoerd door een medewerker. Even later mogen we een man ontmoeten. Hij kijkt naar de papieren en doet iets op zijn computer en even later loopt hij naar de printer en overhandigt de afdruk aan Seol. En voor hem, vraagt Seol. Nee, maak een nieuwe afspraak. We leggen uit dat het voor ons 80 kilometer heen en terug is en vragen of dat vandaag niet echt kan. We hebben geluk, vandaag kan het en begint de man weer te typen op zijn computer en even later heb ik ook een stuk papier.
Maar onze papieren die we willen ondertekenen en afstempelen zijn nog niet klaar. Laten we nog eens uitleggen wat we willen. Een andere man komt en bekijkt de papieren. Nou, de chef is er niet. Ze is hier morgen. We tellen tot 10 en leggen deze man ook uit dat we de 80 km open moeten lopen. Is er niet echt iemand anders die kan tekenen en verzegelen? Hij zal bellen. Dan loopt hij naar het kantoor. Even later kwam hij terug en zei dat we moesten wachten. We wachten en ongeveer 10 minuten later komt er een vrouw het kantoor uit met ondertekende en gestempelde papieren. Dus de post voor Nederland is klaar en kan naar de Belastingdienst gestuurd worden.
Aangezien ik nu voor Spanjevandaag.com wekelijks een samenvatting geef van wat ons is overkomen en wat we hebben gedaan, schrijf ik ook dagelijks een blog. Je kunt daar ook een kijkje nemen als je wilt. www.naargalicie.nl
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”