Volkswagen Bora 1.6 – 2000 – 403.025 km

De eigenaar van de Volkswagen Bora is een vriendelijke Limburger die vorige maand voor het eerst in lange tijd een traantje wegpinkte. Niet vanwege de nieuwe vermogenstarieven, maar omdat Jan Peters na 23 jaar afscheid nam van zijn Volkswagen Bora. Hij heeft nu zijn intrede gedaan in de nieuwe Volvo XC40 plug-in hybride. Vlak voor dat memorabele moment komt Bora binnen om te zingen. Zijn nieuwste truc.

Een klant die Volkswagen al jaren trouw is, is Jan Peters uit Heerlen. Voor deze Bora was er Vento en daarvoor was er ook een Golf 1 Sprinter. “Dit was een heel bijzonder knalgeel businessmodel. Met zwart-wit geblokte bekleding en gordels achterin. Ja, ik heb iets met kleur”, zegt de 75-jarige. Jan keek echter af en toe verder: “Voorbijgegaan door een Renault 16, een Audi 80 uit hetzelfde huis, en dan weer een Vento.”

3.000 km Blue Bora, de kleur deed het voor hem

De carrosseriekleur komt ook terug in het verhaal van het kopen van een Bora, ruim 22 jaar geleden. “Ik was een keer in Sittard aan het rondkijken. Thuis, bij pannenkoeken, kwam hij regelmatig langs dat het misschien tijd was voor iets anders.” De dienstdoende verkoper stapte naar Jean toe en zei: “Meneer Peters, als het niet nieuw hoeft te zijn, heb ik iets heel leuks voor u. Een waarschuwing vooraf: de kleur valt erg op.” Jean Bora zag de blauwe en draaide zich meteen om. Het moest hem worden, een demo met 3.000 km op tafel. Hij wist niet hoe snel hij 17.500 gulden van de bank kon krijgen.

Maar mevrouw Peters was er ook en werd wit: die kleur! “Ze vond het helemaal niet leuk”, geeft Jan toe, maar ze liepen toch weg. Jean Said stapte in, maar kwam uiteindelijk na meer dan 22 jaar tevoorschijn. De Bora werd lid van de familie Peters en zou rijden, rijden en rijden. “Ik was fabrikant van medische instrumenten, verbonden aan het ziekenhuis in Heerlen. Er was een afdeling die instrumenten maakte voor eigen gebruik. Die worden voorlopig allemaal gekocht. Nu werk ik nog als adviseur voor bedrijven die willen bouwen en operatiekamers inrichten.”

Naast ouders bestaat het gezin Peters ook uit drie zonen. Ze beschouwen zichzelf als meer autoliefhebbers en autokenners dan papa. “Ik bleef rijden met die Bora en af ​​en toe kreeg ik te horen dat het tijd was om iets anders te kopen. Ik vroeg waarom, want ik ben blij met deze Bora en hij biedt me alles wat ik zoek in een auto.” legt Jan uit. Nog een reden: hij geeft zijn geld liever aan iets anders uit. Dat brengt ons bij zijn ware aard: hij helpt liever anderen dan zichzelf te verwennen.

“Met mijn netwerk en medische achtergrond zet ik me in voor een ziekenhuis in Ghana. Deze mensen hebben helemaal niets en met hulp van Wild Janzen en maatregelen van scholen in de omgeving etc. hebben we daar een ziekenhuis kunnen opzetten. Zonder röntgenapparatuur, met een ziekenhuis ga je niet veel beginnen. Dus daar heb ik tijd, energie en wat geld in gestoken, in plaats van de opvolger van Bora. Dat röntgenapparaat is er en dat geeft veel voldoening. Daar maakt het echt verschil.” Daar zijn we rustig over. Het verhaal achter de Volkswagen Bora met lange dienstjaren, bestuurd door Jan Peters, is meer dan hartverwarmend.

Remleidingen zijn versleten

Het minst goede nieuws komt van onze technische dienst. Rechter Jobe Schurman krijgt kramp in zijn hand van het opschrijven van alle aandachtspunten die hij onder en in het Bora-gebied tegenkomt. Haal gewoon oude remvloeistof en volledig verroeste remleidingen weg… Het gebrek aan futuristische muziek in deze Duitse sedan is een understatement van AutoWeek. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, en de tijd van gaan is nu voor deze (bijna) duizendjarige bug. Jan is in januari overgestapt op de nieuwe Volvo XC40 Plug-in Hybrid. “Ik kan het niet droog houden.”

Het volledige artikel is gratis te downloaden. Het artikel wordt gepresenteerd in
Pdf
verschijning.

downloaden