Fans van vechtsporten en beat’em up zullen zeker worden aangetrokken door het voorstel van 9 apen van Shaolin. Laten we eens kijken wat deze nieuwe actievideogame “ik tegen de buurt” voor ons in petto heeft.
Toen velen van ons nog geen paar decennia oud waren, brachten we onze middagen door tussen huiswerk op school, Spectrum-videogames, tekenfilmseries op het hoogtepunt van Fly of Dragon Ball en vechtsportproducties met Jackie Chan, Bruce Lee, Marc Dacascos of David Carradine, en vele anderen.
Dat is de reden waarom het succes van videogames zoals Karateka, Karate Master, Street Fighter, Mortal Kombat, Shinobi of Shadow Dancer niet verrassend was, aangezien het genre van 1 tegen 1 vecht- en beat-em-up-scenario’s perfect is om onze woede te ontketenen. tegen de buurt ”.
Binnen dezelfde interactieve context komt 9 Monkeys of Shaolin, een onafhankelijke side-scrolling beat’em up actietitel waarmee we op een beperkte manier door de instellingen kunnen bewegen (zoals in Final Fight of Batman Returns) onder een nogal opvallende driedimensionale milieu. En dit zijn niet bepaald gemakkelijke tijden om in de genrepool te springen, ondanks het enorme succes van de recente Street of Rage 4.
Shaolin kunst
In het spel spelen we de rol van Wei Cheng, een jonge visser die wraak zoekt nadat hij heeft gezien hoe zijn familie is vermoord, terwijl hij aan een kruistocht begint waarbij hij vooral zijn Shaolin-kunsten moet perfectioneren om tot een succesvol einde te komen. harde inzet.
Van de monniken zelf moet je overtuigen van je waarde, je zult essentiële kennis, technieken en vechtstijlen opdoen om vooruitgang te boeken in dit laterale avontuur van lineaire ontwikkeling en samenwerkingsmogelijkheden voor twee spelers, zowel lokaal als online. Jammer dat, ondanks zijn aantrekkelijke esthetische voorstel en zijn speelbare potentieel, veel van zijn secties worden gedegradeerd tot middelmatigheid.
Laat echter niemand hun handen naar hun hoofd heffen: 9 apen zijn vermakelijk, ze bieden verschillende situaties op hun niveau en, op het eerste gezicht, trekt hun driedimensionale uiterlijk aan dankzij hun minimalistische enscenering. Het vervult zijn missie, maar het stelt geen speelbaar ontwerp voor op het hoogtepunt van de groten van het genre, of we het nu vergelijken met de klassiekers van de jaren 90 of als de confrontatie met meer hedendaagse producties is.
Gevecht en progressie
Het 9 Monkeys of Shaolin-vechtsysteem wordt gekenmerkt door de focus op Bojutsu-gevechten, waarbij beheersing van de staf het verschil maakt van een goede vechter tot een middelmatige. Ondanks het feit dat we aan het begin van het spel maar twee soorten aanvallen en één ontwijking zullen hebben, zullen we binnenkort in staat zijn om aanvallen af te wijzen met cirkelvormige bewegingen, verschillende stunts uit te voeren en zelfs onze meest bedreigende vijanden met nauwelijks aanvallende mogelijkheden achter te laten. het gebruik van de magie.
Door onze vaardigheden te verbeteren, zullen we zien hoe gevechten betaalbaarder worden, ons arsenaal aan aanvallen en wapens zich snel uitbreidt en bovendien zullen onze versies, geladen met de eerste technieken, steeds destructievere krachten ontketenen. In het begin veeleisend, wordt het spel in kwestie steeds toegankelijker naarmate we vaardigheidspunten besteden aan het verbeteren van onze technieken, iets dat een omgekeerde moeilijkheidsgraad beïnvloedt die, ondanks dat we ons steeds krachtiger voelen, bijna alle uitdaging van het avontuur. En dat de game ons blijft verrassen met vijanden van verschillende clans, gekleed in verschillende bepantsering en bescherming, en met verschillende aanvallende en verdedigende vormen.
Om meer variatie aan de wedstrijden te geven, hebben sommige scenario’s bovendien een contextuele dynamiek die het ons moeilijker kan maken: overal vallen, cirkelvormige bladen die uit de grond komen, vuurstralen die ons dreigen te verschroeien … Alles stroomt tussen het plezier dat wordt geboden door de veranderingen in dynamiek of de toevoeging van nieuwe uitdagingen, en de grofheid van sommige animaties die bovendien een reactie op onze bevelen beïnvloeden die op verschillende momenten niet al te effectief is: we krijgen uiteindelijk het gevoel dat het spel komt potentieel naar voren, maar helaas gaat het meestal niet verder dan het opmerkelijke dieptepunt in elk van zijn aspecten: speelbaar, geluid en visueel.
“Organisator. Denker. Schepper. Communicator. Twitter-liefhebber. Vriendelijke koffiemedewerker. Wannabe-analist. Tv-evangelist.”