Assassin’s Creed Nexus review – een spannende sprong in het diepe naar virtual reality

Mijn tijd met Assassin’s Creed Nexus Het zat vol gameherinneringen die ik niet snel zal vergeten. Als fan van de Assassin’s Creed-serie had ik gemengde gevoelens van optimisme over de Nexus-game, en was ik sceptisch over de vraag of het een vergissing zou zijn om in een VR-versie te springen van een wereld waar ik al van hield. Gelukkig werden mijn zorgen snel weggenomen omdat Assassin’s Creed Nexus zo’n geweldige ervaring is dat ik zelfs zou aanraden om Meta Quest 3 aan te schaffen om het zelf te ervaren.

Assassin’s Creed Nexus brengt een volledig origineel verhaal naar de Assassin’s Creed-serie, een verhaal dat van toepassing is op alle andere games in de serie en zich richt op het leven binnen en buiten de animus. Ik was onder de indruk van de schaal van de game toen ik een preview van Assassins Creed Nexus bekeek, en was blij toen ik besefte dat de indrukwekkende schaal werd toegepast op de volledige versie van de game.

Hoewel het geen openwereldgame is, biedt Assassin’s Creed Nexus een aantal grote interactieve kaarten die leuk zijn om te verkennen, zelfs als de doelgerichte inhoud niet elke centimeter bestrijkt. Het voelde natuurlijk aan om weer in de schoenen van Ezio, Cassandra en Connor te kruipen. De verhaalgedreven redenen waarom deze drie huurmoordenaars zijn ontstaan, en hoe we hun geschiedenis kunnen ervaren ondanks dat we geen deel uitmaken van hun afkomst, worden overtuigend uitgelegd.

Ik zal niet ingaan op specifieke details over het verhaal, maar ik herken de sterke rol die het verhaal speelt in de interesse van spelers in de Nexus. Gelukkig zat het verhaal van alle kanten goed in elkaar, waarbij alles, van het masterplan van Abstergo tot de situationele verhalen van elke moordenaar, leuk was om te volgen. Mijn enige probleem is het verhaal van Connor, het zwakste van de drie. Dit kan echter neerkomen op mijn eigen klaagzang over Assassin’s Creed 3.

Je speelt als een hacker die Abstergo van binnenuit moet uitschakelen. Je krijgt hulp van de terugkerende personages Rebecca en Sean, die zullen dienen als je contacten binnen de Broederschap en je zullen helpen onopgemerkt te blijven terwijl je de herinneringen aan Ezio, Cassandra en Connor verkent. De Nexus laat ons ook kennismaken met een nieuw personage, Dominika Wilk, ingesproken en gespeeld door Morena Baccarin. De cast als geheel ziet de terugkeer van veel bekende stemmen, en het is gewoon een nieuwe draad in de Nexus-boog die ervoor zorgt dat deze naadloos overgaat in de Assassin’s Creed-mythos.

Veel verhaalmissies zijn onderverdeeld in meerdere doelstellingen die naar eigen inzicht in elke volgorde kunnen worden voltooid. Dit niveau van vrijheid moedigt verkenning en ontdekking aan, maar doet ook wonderen om het verhaal vooruit te helpen. Je kunt personages afluisteren die mogelijk belangrijke informatie onthullen die je kan helpen je doelen te bereiken, of meer te weten komen over een personage dat je nog niet bent tegengekomen. Deze manier van verhalen vertellen haalde veel druk uit mijn gameplay, zo erg zelfs dat ik zelfs na 15 uur, tegen het einde van de campagne, nooit de behoefte voelde om door het spel te haasten.

Gameplay is de levensader van Assassin’s Creed Nexus, maar het begint allemaal met comfortinstellingen. Ik speelde met de volledige immersie-instelling, wat betekent dat er geen hulpmiddelen of beperkingen werden toegepast. De instellingen zijn mooi gedetailleerd, waardoor VR-nieuwkomers of veteranen de gameplay kunnen afstemmen op hun behoeften, maar ik denk dat de beste ervaring ligt in de volledige immersiemodus. Dit komt omdat je volledige controle hebt over elk aspect van de bewegingen en acties van je moordenaar, en dit zorgt ervoor dat het spel veel beter verloopt. Door de straten van Venetië lopen en naar burgers zwaaien die graag naar je terugzwaaien, is veel meeslepender dan teleporteren van de ene plaats naar de andere en je scène uitvoerig draaien in opnamen van 45 graden.

De gameplay in Nexus is gebaseerd op drie pijlers: vechten, stealth en navigatie. In stealth voel je de vreugde van Assassin’s Creed Nexus. Rondsluipen en langzaam de kansen in jouw voordeel laten kantelen terwijl je de kracht van de vijandelijke troepen vermindert, is net zo bevredigend als ik had gehoopt. Of je nu werpmessen, een boog (of Ezio’s kruisboog) of een verborgen mes gebruikt, als lid van de Broederschap zul je veel plezier beleven aan het uitleven van je Assassin’s Creed-fantasieën.

De pure vreugde die het Hidden Blade me bracht was eindeloos, en van begin tot eind werd ik het nooit beu om met mijn pols te zwaaien om het te onthullen voordat ik op een vijand terechtkwam. Je hebt ook andere technieken tot je beschikking, waaronder fluiten om vijanden af ​​te leiden en terrein gebruiken om vijanden vanuit de lucht te vermoorden of ze van de daken te trekken. Stealth in Nexus is prachtig uitgevoerd en mechanischer dan enkele van de beste pc-games die ik de afgelopen jaren heb gespeeld.

Navigatie speelt een grote rol in de manier waarop Assassin’s Creed Nexus in elkaar zit, maar dit is het enige gebied waarop ik vond dat sommige aspecten gebrekkig of moeilijk te navigeren waren. De parkour is over het algemeen geweldig en de geïmplementeerde mechanica lijkt verrassend veel op wat je krijgt in de belangrijkste Assassin’s Creed-spellen. Je rent, houdt A vast en kijkt naar waar je heen wilt. Er zijn natuurlijk eigenaardigheden als je je arm uitstrekt om aan een paal te zwaaien of je hand uitstrekt om een ​​richel te grijpen, maar het werkt allemaal heel goed.

Maar bij het klimmen komen de zwakke punten naar voren. Ik heb vaak gemerkt dat de grip van mijn Assassin losser wordt, zelfs als de invoer op mijn controller niet is veranderd. Ik had ook moeite met het bedienen van het ontgrendelingsmechanisme, waardoor je hogere richels en klimpunten kunt bereiken. In eerste instantie lijkt het misschien een klein ongemak, maar het feit dat ik vastzat in een klimtutorial van 20 minuten om het werkend te krijgen, temperde mijn ervaring.

Gelukkig waren dit de enige problemen die ik had met de drie belangrijkste gameplay-mechanismen, dus er waren veel meer momenten van magie dan momenten van frustratie. Net als bij de Assassin’s Creed 2-spellen, laat Nexus je meer vertrouwen op blokken, ontwijkingen en counters dan op brute kracht. Hoe eerder u dit beseft, hoe effectiever uw vergaderingen zullen zijn. Nadat je een deel van het verhaal hebt doorlopen, kun je ook toegang krijgen tot rookgranaten om het verloop van de strijd te veranderen of indien nodig snel te ontsnappen.

De AI-vijanden zijn niet zo uitdagend in één-op-één-situaties, maar het kan lastig worden als je merkt dat je in de minderheid bent. Een voorbeeld van een bug die ik tijdens een gevecht tegenkwam, was tijdens een vroege missie waarbij ik werd achtervolgd. Er verscheen een vijand en het aftellen naar de overleving begon, maar de vijand deed geen poging om naar mij toe te komen en aan te vallen. Ik voltooide de taak door 30 seconden stil te staan. Nogmaals, dit is een droevig moment dat ruimschoots wordt gecompenseerd door de geweldige momenten, en we hopen dat dit wordt rechtgezet voor de volledige release.

De wereld van Assassin’s Creed Nexus leeft en ademt, en het verkennen van het oude Griekenland, het Amerika uit de Burgeroorlog en het Italië uit de Renaissance is soms werkelijk adembenemend. Meta Quest 3 slaagt erin om deze kaarten relatief gemakkelijk te hanteren, met een grote tekenafstand die de schaal van de wereld om je heen reëel maakt. Toegegeven, misschien wil je een batterijoplossing vinden voor lange sessies, aangezien ik de batterij meestal volledig leegmaakte in minder dan drie uur spelen met weinig pauzes tussen de taken.

Wat Nexus echt helpt schitteren, is de zij-inhoud waarmee u naast het verhaal kunt communiceren. Parkour-uitdagingen, verborgen muntverzamelobjecten en schietactiviteiten zijn beschikbaar om uw tijd in de Nexus te verlengen. Voor die-hard fans van de serie die verlangen naar de ultieme Assassin’s Creed VR-ervaring: je kunt de torens beklimmen en een sprong in het diepe wagen. De liefde, zorg en aandacht voor detail die in Nexus is gestopt, is op zichzelf lovenswaardig, om nog maar te zwijgen van het feit dat het allemaal samenkomt in een naadloze en plezierige ervaring.

De Nexus is niet perfect, en dat is oké. Tussen de hierboven genoemde problemen en een paar momenten van grafische of tracking-bugs die me af en toe in de steek lieten en opnieuw moesten worden opgestart, hebben ze nooit een sterke negatieve invloed gehad op mijn tijd met het spel, en ik moet ook in gedachten houden dat deze problemen die kunnen worden opgelost als de volledige game live is.

Assassin’s Creed Nexus is een compleet nieuw spel in de serie, gespeeld in een compleet nieuw formaat, dat zichzelf heeft weten te vestigen als een van de beste inzendingen in de serie. Het komt zeer zelden voor dat een gameserie al meer dan 15 jaar op de pc staat, waardoor de overgang naar VR naadloos aanvoelt, waardoor Assassin’s Creed Nexus eruitziet alsof hij er altijd al thuishoorde.

Nexus is voor mij een speciaal spel dankzij de nostalgische karakters, de herkenbare meeslepende wereld en de effectieve toepassing van virtual reality op bekende kernmechanismen, maar nieuwkomers zullen misschien niet veel vinden om aan vast te houden, wat resulteert in een meer gepolijst – maar niet nog steeds indrukwekkend. Het verhaal is gebaseerd op een terugkeer naar de relaties die ik heb opgebouwd tijdens de gebeurtenissen in Assassin’s Creed 2, 3 en Odyssey, wat voor mij goed werkte.

Assassin’s Creed Nexus is een van de beste virtual reality-games die je vandaag de dag kunt spelen. Als je een fan bent van de serie en wilt weten of je een Meta Quest 3-headset moet kopen om deze te spelen, dan is het antwoord ja. Natuurlijk zijn er nog genoeg andere games waar je in kunt duiken, maar als je met het idee speelt, is Nexus reden genoeg om die sprong in het diepe te wagen.