De grafische problemen van Final Fantasy 7 Rebirth zijn duidelijk zichtbaar in een Digital Foundry-rapport

Net als Final Fantasy 7 Remake kent de nieuw uitgebrachte Final Fantasy 7 Rebirth een behoorlijk aantal eerlijk gezegd schokkende grafische problemen. Zoals we in vermeldden beoordelingDe game als geheel kan heel mooi zijn – vooral als je over het platteland uitkijkt of naar een van de vele verbluffende tussenfilmpjes van de game kijkt – maar graaf een beetje dieper en het is absoluut niet wat je zou verwachten van een exclusieve PS5.

Digitale gieterij Deze RPG-recensie legt het allemaal goed uit. In termen van art direction en algehele visuele identiteit is het een mooie release, maar op technisch vlak is het erg gebrekkig. “Helaas zijn er enkele gebieden waar Rebirth watertrappelt vergeleken met zijn vier jaar oude voorganger – en een behoorlijk aantal plaatsen waar we daadwerkelijk een stap achteruit hebben gezien”, aldus het rapport.

Vervolgens worden enkele opmerkelijke problemen belicht, waaronder ongelooflijk vlakke of volledig ontbrekende belichtingstechnieken, schokkend vervaagde schaduwen – iets wat Remake blijkbaar veel beter deed – en veel texturen van zeer lage kwaliteit. “FF7 Remake had veel textuurproblemen in zijn PS4-versie, maar Intergrade op PS5 loste die problemen grotendeels op. Maar voor Rebirth is er een vreemde mix van activa met een lage en hoge resolutie”, vervolgt de analyse.

Gelukkig doet Rebirth het goed – althans qua framerate. Het is bijna 30 fps in de grafische modus, en een redelijk consistente 60 fps in de prestatiemodus. Het enige nadeel is dat de resolutie dynamisch is, ongeacht welke visuele instelling je kiest. Graphics zijn voorzien van een dynamische 4K-resolutie, terwijl de prestaties blijven steken op een modderige gemiddelde dynamische resolutie van 1152p. Geen wonder dat het er soms zo wazig uitziet.

Het is jammer dat dit soort dingen niet beter kunnen worden verbeterd, vooral omdat Rebirth zich geen zorgen hoeft te maken over het draaien ervan op oudere PS4-hardware. Nogmaals, het is echt een spel van visuele hoogtepunten en dieptepunten op een vrijwel constante basis.