“De ijskap bevindt zich nu in deze nieuwe dynamische toestand, waar zelfs als we terug zouden gaan naar een klimaat dat meer leek op wat we 20 of 30 jaar geleden hadden, we nog steeds vrij snel massa zouden verliezen”, Ian Howat, co-auteur van de studie en een professor aan de Ohio State University, zei.
De ijskap van Groenland dumpt elk jaar meer dan 280 miljard ton smeltend ijs in de oceaan, waardoor het de grootste bijdrage levert aan de wereldwijde zeespiegelstijging, aldus Michalea King, de hoofdauteur van de studie en onderzoeker aan de Ohio State University.
Het ijsverlies is de afgelopen jaren zo enorm geweest, zei ze, dat het een meetbare verandering heeft veroorzaakt in het zwaartekrachtveld boven Groenland.
Het smelten van ijs in Groenland draagt elk jaar meer dan een millimeter bij aan de stijging van de zeespiegel, en dat zal waarschijnlijk nog erger worden. Verwacht wordt dat de zeespiegel tegen het einde van de eeuw met meer dan 1 meter zal stijgen, waardoor stranden en kusteigenschappen worden weggevaagd.
Kuststaten zoals Florida en laaggelegen eilandstaten zijn bijzonder kwetsbaar. Slechts 1 meter zeespiegelstijging zou grote delen van de kustlijn onder water kunnen zetten. Veertig procent van de Amerikaanse bevolking woont in kustgebieden die kwetsbaar zijn voor zeespiegelstijging.
“Er zijn veel plaatsen, zoals met name in Florida, waar een meter alleen al veel bestaande landgebieden zou beslaan,” zei King. “En dat is geïrriteerd als je stormen en orkanen en dat soort dingen krijgt, die dan een extra golf veroorzaken bovenop een hogere basislijn.”
Uit de studie bleek ook dat de ijskap zich in snelle uitbarstingen terugtrekt, wat leidt tot een plotselinge en onvoorspelbare stijging van de zeespiegel, waardoor het moeilijk is om op de effecten voor te bereiden.
De studie gebruikte vier decennia aan satellietgegevens om veranderingen in de ijskap van Groenland te meten. De auteurs ontdekten dat de ijskap na 2000 zo snel kromp dat het aanvullen van de sneeuw de snelheid van het smelten van delen van de gletsjer die nieuw waren blootgesteld aan warmer oceaanwater niet zou bijhouden, zelfs als de klimaatverandering zou worden omgekeerd.
Hele ijskusten trekken zich tegelijk terug als gevolg van klimaatverandering, zei Howat, eraan toevoegend dat alle 200 gletsjers die de ijskap van Groenland vormen, in dezelfde periode zijn teruggetrokken.
Hoewel de terugtrekking van de Groenlandse ijskap waarschijnlijk niet ongedaan kan worden gemaakt, is het slechts de eerste in een reeks omslagpunten. Als de klimaatverandering in dit tempo doorgaat, zal de smeltsnelheid veel erger worden.
‘We zijn het point of no return gepasseerd, maar er komt duidelijk nog meer,’ zei Howat. “In plaats van een enkel omslagpunt te zijn waarin we van een gelukkige ijskap naar een snel instortende ijskap zijn gegaan, is het meer een trap waar we van de eerste trede zijn gevallen, maar er zijn nog veel meer treden om de pit.”
“Tv-goeroe. Bekroonde student. Webliefhebber. Slechte reisnerd. Beeraholic.”