Dit is beter dan alles wat ik zou kunnen doen voor een introductie. Als Twitter echt niet telt, dan Brooklyn-netwerken Het account gaat met een knal de deur uit en plaatst gefrituurde foto’s van een man die zonder gegarandeerd contract naar trainingskamp kwam. Maar niets anders, zeker niets anders dat ik kan bedenken, komt ook maar in de buurt om het te beschrijven Gevoel Van de 109-107 overwinning van de Nets donderdagavond in Portland tot de wedstrijd van het jaar tot nu toe.
En dan bedoel ik niet Game of the Year in de zin van overwinning. Dit was de beste wedstrijd die de Nets dit seizoen hebben gespeeld, zowel gezien de kwaliteit van het spel als de amusementsfactor. Portland kwam spelen. Ze creëerden voordelen zoals we dachten dat ze zouden doen, terwijl Brooklyn worstelt om het grote lichaam van Yosef Nurkic in bedwang te houden. Hun defensieve vleugels zorgden voor allerlei ravage, met rookie Shedon Sharp die 20 punten in zijn carrière scoorde, Jerami Grant een geweldige verdediging speelde tegen Kevin Durant (tot het laatste balbezit), en Justice Winslow en Nasir Little Portland leidden in plus-minus, nee toeval. Ze openden zelfs een voorsprong van 11 punten diep in het derde kwartaal, na een wipwedstrijd tot dat moment.
Het zou begrijpelijk zijn geweest (zo niet gemakkelijker om mee om te gaan) als de klamboes net waren neergelegd en op dat moment waren gestorven. Het was tenslotte een roadtrip langs de westkust van de laatste wedstrijd. Tegen een team met een ‘record’ van 10-4 nam Brooklyn de leiding in de Western Conference. The Nets speelden erg goed in de eerste helft, met veel positieve punten, en zullen waarschijnlijk uitkijken naar de terugkeer van Kyrie Irving voor hun volgende wedstrijd. Dit alles zou voldoende zijn geweest om het Moda Center met opgeheven hoofd te verlaten.
In plaats daarvan sloten ze het derde kwart af met een voorsprong van 14-0. Plots is de game een soort must-have geworden. De kans op zo’n levensinjecterende overwinning lag nu binnen hun bereik, en het voorbij laten gaan zou erger pijn hebben gedaan dan stilletjes in de nacht verdwijnen. Brooklyn kon van deze gelegenheid gebruik maken.
Hoe deden ze het?
Er zijn een paar shows verantwoordelijk voor deze overwinning. Sommige waren collegiaal, zoals ondersteunende verdediging, consistent aanvallend tempo en toewijding aan de rebound. Maar ik wil toch een paar personen uitlichten. Ik zou het moeilijk hebben om Yuta Watanabe als eerste niet te noemen, die 5 van 7 van diep ging, en ook niet al zijn trainingsschoten waren drukloos…
Let goed op: hij vangt het op terwijl hij rent, in een semi-overgang, aarzelt, stabiliseert zijn voeten en traint het trio met een nadering van dichtbij. Dit is zeker een bestand Waarde toegevoegd schot. Maar het was niet alleen schieten (of het snijden van de basket, wat grotendeels verantwoordelijk was voor zijn zes vrije worppogingen).
In de verdediging zou Watanabe het leven van zijn teamgenoten gemakkelijker maken met assists, terwijl hij ook rebounds pakte. Hij logde in op het spel en kreeg meteen de zoektocht van Damian Lillard. Utah is er om te blijven, jongens, en hier is de bal.
Het tweede solo-optreden dat ik wil noemen was dat van Ben Simmons. Het was de eerste keer dat hij positief testte op het veld. Hij had gewoon geen positieve flitsen of momenten om op voort te bouwen. Het was heel goed.
Aanvallend viel hij Edge redelijk consequent aan, hoewel zijn doelen nog steeds allemaal finesse waren in plaats van kracht. Maar hij en Joe Harris toonden het soort half-court-chemie waar je op hoopte toen Simmons Net werd. Het soort chemie dat hij had met JJ Redick in Philly.
Hij heeft ook een grote rol gespeeld om Brooklyn ertoe te brengen het tempo op te voeren en in een vroege aanval te komen, een aanval die veel meer succes heeft dan zijn tegenhanger op het halfveld. Het was niet altijd zo gemakkelijk, en Ben maakte er nog steeds een gewoonte van om de bal al heel vroeg te vangen, maar zijn voorwaartse trappen zoals die hieronder, leidden consistent tot de soepele aanvalsstroom die het net nodig had:
Simmons was ook actief en betrokken bij de verdediging, draaiend in de tijd met de afbuigingen die we tijdens zijn All Star-jaren van hem gewend zijn geraakt. Het soort verdediging dat, samen met andere grote atleten in Watanabe, Claxton en Durant, Brooklyn een energie geeft die geen enkel team kan evenaren. Dat is waarom Toronto roofvogels Hel om te spelen, dag en nacht. Het is moeilijk om te gaan met een groep van 6’10’-spelers die de rollen omdraaien en de aanvallende speler aanvallen. Agressie hoeft geen eenrichtingsverkeer te zijn.
“Voor mij hou ik van die momenten”, zei Simmons over de mislukte poging van de Blazers tot Hack-a-Ben. “Ik ga niet terugdeinzen. Dat was hun plan. Het werkte duidelijk niet. Het bouwt op. Ik hou van die momenten.”
En tot slot bekeerde Royce O’Neal zich voor zijn eerste triple-double in zijn carrière. Ik schreef in mijn preview van deze game dat Portland de neiging heeft om veel schoten op het randje op te geven En de De corner threes zouden moeten leiden tot meer ball-and-catch of dribbelende leveringen voor Brooklyn, in tegenstelling tot de vele daaropvolgende Durant-leveringen die we de laatste tijd hebben gezien. En hoewel Durant enigszins actief was in pick-and-roll, was de echte ster van het spel in dit opzicht Royce O’Neal:
Veel van zijn elf assists waren zeer waardevol, en niet alleen een swingend soort voordeel dat al was vastgesteld. En dat is voordat hij zijn bekroonde speltip vermeldde die Brooklyn redde van de verlenging die ze zo wanhopig probeerden te vermijden:
Wat een overwinning. Het is het soort overwinning dat vertrouwen wekt in wat dit seizoen kan worden, ondanks een start bedolven onder 15 meter uitwerpselen. Niets in dit spel was puur toevallig. De 24 schoten van Damian Lillard waren absoluut noodzakelijk voor zijn 25 punten; Hij miste geen van hen open. Het schot van Portland is slechts 2% slechter dan de diepte. Zeker, soms profiteerden ze van een klokkenluider die vijf freebies meer kreeg dan Brooklyn.
Seth Curry gaf solide minuten aan het net, maar kon geen schot maken, en Cam Thomas speelde zeven moeilijke minuten. Kevin Durant had, ondanks zijn variabele genialiteit – 35 punten, een rampzalige 200 seconden die Brooklyn bijna een overwinning kostte. dingen gebeuren. Het is een opluchting om Brooklyn dat allemaal te zien doorstaan en als overwinnaar tevoorschijn te komen.
“Zonder twijfel [this was huge]. We deden niet alles perfect aan het einde van het spel, dus om bij elkaar te blijven, raakten we niet in paniek en kwamen we aan de andere kant – dat is enorm. “Zo groeit de groep”, zei Jack Vaughn na de overwinning. “Ik ben nog steeds opgewonden… Als de coach een wedstrijd in elkaar kan zetten en uiteindelijk wint, dan is het zo.”
In feite zag donderdagavond alles in het teken van een momentum om een overwinning op te bouwen. Zij deden het moeilijke deel. Nu op naar de netwerken om er gewoon van te profiteren.
Chauncey Billups op Nets: Het is altijd iets
Voorafgaand aan de wedstrijd wees Chauncey Billups, coach van Trail Blazers, erop dat er altijd iets gaande was in Brooklyn… en hij bedoelde niet basketbal.
Gevraagd of hij een team had gezien met zoveel drama als de Nets: “Nee, behalve de laatste keer dat we speelden. Het waren andere problemen, andere mensen. Het is altijd iets. Het is gewoon moeilijk om in zo’n situatie terecht te komen. Ik heb nog nooit zo gespeeld.” soort disfunctie.”
Hij voegde eraan toe: “Ze maken veel door … Ze lijken altijd veel door te maken.”
Als zijn opmerkingen een soort psychologisch waren, werkte het niet.
mijlpaal horloge
Zoals opgemerkt, was de triple-double van Royce O’Neal de eerste in zijn carrière.
Kevin Durant voegde nog twee mijlpalen toe: hij werd de 19e speler ooit die 26.000 punten scoorde. Met zijn 35 punten heeft KD nu 25 of meer punten gescoord in 16 wedstrijden om het seizoen te beginnen, waarmee hij Michael Jordan’s beste start maakte in 1988-89. Als hij het zondag nog een keer kan, is hij de eerste NBA-speler die 17 keer op rij scoort in 56 jaar, terwijl Rick Barry er 25 keer op rij scoorde. Een ongrijpbaar NBA-record. Wilt Chamberlain had er 80 in zijn magische seizoen 1961-62.
De double-double van Ben Simmons was zijn eerste in de reguliere competitie sinds 17 maart 2021.
Kyrie Irving horloge
Er zijn alle tekenen dat dit spel Kyrie Irving’s laatste spel voor onbepaalde tijd zal zijn, wat zijn laatste acht wedstrijden blijken te zijn (met een verlies van bijna $ 3,5 miljoen) met Adrian Wojnarowski en Shams Charania die rapporteren – en niemand van de Nets heeft geprobeerd het in toom te houden de voorspellingen – het lijkt erop dat het erop aankomt dat hij zondag in uniform zal zijn tegen de Grizzlies in Barclays Center.
“Ik denk dat er enige synergie en positieve progressie is geweest in de richting van zijn comeback”, zei Jack Vaughn voor de wedstrijd. “Het zou het geval kunnen zijn bij de wedstrijd in Memphis.”
“Gewoon heel opgewonden”, zei Royce O’Neill. “Gewoon om iedereen terug te krijgen en voort te bouwen op wat we doen… Ik bedoel, kijk eens wat voor soort speler hij is. Een All-Star-speler.”
Irving werd op 3 november door de Nets geschorst voor ten minste vijf wedstrijden, een week nadat hij een antisemitische video op Twitter en Instagram had gepromoot. Volgens de voorwaarden van de schorsing moest Irving aan zes vereisten voldoen voordat hij naar de rechtbank kon terugkeren. Shams Charania en Adrian Wojnarowski meldden beiden dat de “operatie” van de restauratie bijna voltooid was, waarbij Shams meldde dat Irving de afgelopen dagen “eigenaar” was geworden van die operatie.
Irving scoort gemiddeld 26,9 punten, 5,1 rebounds, 5,1 assists, 2,6 triples, 1,4 steals en 1,1 blocks, met shooting splits van 45/28/93.
Volgende
Nog een andere explosieve point guard waar Brooklyn misschien al genoeg van heeft: Ja Morant en Memphis grizzly’s Kom op zondagavond naar Brooklyn. De fooi is om 19:00 ET.
Meer vanuit een ander perspectief, face to face Blazer rand Onze zustersite SB Nation.
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”