Ik heb een jaarlijkse traditie om mensen aan te moedigen om ongeveer 20 wedstrijden in het seizoen te wachten voordat ze overhaast een oordeel vellen over het team. Voor degenen die nieuw zijn op de blog, zal ik uitleggen dat dit slechts een “regel” is in de zin dat ik mezelf eraan probeer te houden. En sommige jaren kan ik niet eens mijn eigen regel volgen. Hoe je fan bent, is aan jou. Maar als je mijn ongevraagde advies wilt, dan zeg ik: reserveer je hot takes totdat je genoeg steekproefomvang hebt gezien om echt een weloverwogen evaluatie te maken.
Dat gezegd hebbende, dit jaar zal om veel redenen heel raar worden. Om te beginnen zijn er 10 geplande wedstrijden minder. 20 wedstrijden is iets minder dan een kwart van een regulier seizoen. Een kwart van 72 spellen is een even 18 spellen. Dus moet dit dit jaar een regel van 18 wedstrijden zijn? Kan zijn.
Als we naar het schema kijken, zouden we eind januari zijn. In feite zouden Games 16 en 17 beide tegen de Sixers. Die steekproefomvang biedt ons ook tests tegen de Bucks, Nets, Raptors en Heat (tweemaal). Vreemd genoeg hebben we tot nu toe maar 38 wedstrijden op het programma staan. De competitie zal de rest van het schema later uitwerken.
We weten wel dat we op 25 maart een handelsdeadline hebben. Dat is ver over de helft van het jaar. Je zou hopen dat de meeste teams tegen die tijd goed weten waar ze aan toe zijn. Er zijn maar weinig teams die zullen weten wie en wat ze buiten de poorten zijn. Evenmin zou ik snelle oordelen aanmoedigen na een langzame of snelle start die door alles zou kunnen worden beïnvloed, van slechte wedstrijden, blessures en een toevalstreffer, goed of slecht spel of twee. Daarom probeer ik een gulden middenweg te bedenken van 1 / 4e van het seizoen.
Over blessures gesproken, begin januari krijgen we een Kemba Walker-update. Dat betekent niet dat hij op dat moment weer aan het werk zal zijn. Hopelijk kan het team hem langzaam meenemen. Een Kemba op volle snelheid verandert de voordelen van het team aanzienlijk. Maar ze zullen het lange tijd zonder hem moeten stellen. In feite is een van de meest in het oog springende aspecten van de exit van Gordon Hayward dat het onze kans op fouten aanzienlijk verkleint. In mindere mate doet het missen van tijd door Romeo Langford ook pijn aan de diepte van het team.
Dus nogmaals, het komt neer op Jayson Tatum, Jaylen Brown, en hoe sterk de ondersteunende cast rond die twee kan zijn. Zijn er genoeg volwassenen in de kamer met Marcus Smart, Jeff Teague, Daniel Theis en Tristan Thompson? Wie van de kinderen kan zo consequent spelen dat Brad Stevens in april niet grijs wordt? Is er genoeg shotcreatie in het team als Tatum op de bank zit? Kan dit team verdedigend in de top-5 blijven?
Dit zijn dingen die we beter kunnen begrijpen als we eenmaal een goede steekproefomvang hebben. Sommige trends zullen snel naar voren komen, terwijl andere misschien meer tijd nodig hebben om uit te spelen. Persoonlijk ga ik proberen ongeveer een maand te wachten voordat ik in paniek raak of Finale plannen ga maken.
Dat is tenminste het plan.
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”