John bracht zijn 16e verjaardag op dezelfde manier door als elke dag tijdens de UK’s Covid-19 lockdown – 23 uur alleen in een cel, zonder bezoeken, geen internet en weinig telefoontjes. Hij is een van de honderden kinderen opgesloten in Britse gevangenissen, de vergeten slachtoffers van de pandemie.
‘Het geeft je veel tijd om na te denken en mijn gedachten zijn niet altijd positief’, zegt John zijn advocaat, Jude Lanchin, bij de zeldzame gelegenheid dat ze toegang krijgt tot de gevangenisvideo-linkdienst. ‘Ik heb moeite met slapen’, voegt hij eraan toe.
In het VK worden tieners en kinderen van 18 jaar en jonger vastgehouden in wat de regering noemt veilige kindertehuizen, beveiligde opleidingscentra en instellingen voor jonge gedetineerden. De advocaten waar CNN mee sprak, noemen dergelijke instellingen universeel gevangenissen.
Een CNN-bemanning mocht Lanchins telefoontje met haar cliënt observeren en heeft zijn naam gewijzigd vanwege Britse meldingsbeperkingen voor lopende strafzaken met kinderen.
Ik krijg dertig minuten per dag en afgezien daarvan zit ik gewoon in mijn cel, gewoon te denken, “zegt John.” Er is veel tijd om na te denken, en het knoeit een beetje met je hoofd. “
De beperkingen zijn door de Britse regering opgelegd als onderdeel van de Covid-19-lockdown. Het bezoek is tijdelijk opgeschort en de tijd buiten de gevangeniscellen is sterk verkort, als onderdeel van bredere maatregelen om de sociale afstand in gevangenissen af te dwingen als gevolg van de Covid-19-pandemie.
Volgens meerdere advocaten en experts waarmee CNN heeft gesproken, hebben deze beperkingen kinderen zoals John in eenzame opsluiting achtergelaten.
De standaardregels van de Verenigde Naties voor de behandeling van gevangenen, bekend als de Mandela-regels, definiëren eenzame opsluiting als 22 uur per dag of meer zonder zinvol menselijk contact.
Lees hier de rest van het rapport:
“Tvaholic. Zombie-geek. Toegewijde reisbeoefenaar. Introvert. Gecertificeerde communicator.”