Sonic Frontiers heeft ook traditionele 2D- en 3D Sonic-niveaus

vocale grenzen Het is de laatste tijd in het nieuws geweest, maar misschien niet om redenen die de ontwikkelaar of Sega verkiezen. Fans uitten hun twijfels over wat ze zagen van de volgende Sonic the Hedgehog-game, totdat uitstel vragen. Takashi Iizuka, studiohoofd van Sonic Team, vertelde onlangs: VGC Dat deze fans gewoon “niet begrijpen wat deze nieuwe gameplay is”. En hij heeft gelijk – tot dinsdag zagen fans de grotere reikwijdte van vocale grenzenomdat een groot deel van het spel verboden was.

ja, vocale grenzen hij is Sonic open wereld spel, of, zoals Iizuka het noemt, een “open zone”-spel. Maar binnen die open gebieden zijn portalen die Sonic naar Cyber ​​Space vervoeren, een alternatieve dimensie waar hij kan rennen, grinden en springen door traditionele Sonic 2D- en 3D-levels die eigenlijk best leuk zijn.

ik speelde vocale grenzen Verken eerder deze maand open gebieden terwijl je op zoek bent naar portals van cyberspace. Dit is dezelfde demo die resulteerde in een heleboel bestanden Vermakelijk verwarrende voorvertoningen Eerder deze maand werd aan verslaggevers gevraagd om een ​​groot deel van het spel geheim te houden. Nu kunnen we eindelijk praten over wat wel of niet de volledige reikwijdte is van de grens Toneelstuk.

De demo begon met Sonic die wakker werd in een weelderig groen veld en hem met een onstoffelijke stem vertelde dat hij met succes uit cyberspace was ontsnapt. Blijkbaar was dit vroeg in het spel, na wat leek op een inleidend niveau vergelijkbaar met een traditionele Sonic-cursus. (De demo was op veel manieren verwarrend, inclusief het tonen van de verkeerde knopprompts voor de console die ik kreeg, het presenteren in een vreemd lage resolutie en in een ingelijst formaat. De standbezoekers bij het preview-evenement konden geen aanvullende informatie of context geven over welk aspect dan ook van het spel, dus heb geduld met wat giswerk.)

Foto: Sega

Dit vroege deel van de demo wordt veel geleerd, waarbij wordt uitgelegd dat ik in “actie” of “hoge snelheid” -modus kan spelen, dat ik een kaart heb, dat ik puzzels moet oplossen om vaardigheidspunten te verdienen, zaden te verzamelen , springschakelaars en kleine wezens genaamd Kocos, en ik kan Amy Rose’s herinneringen terughalen door een soort code. vocale grenzenDe demo gooide me in het diepe en mijn half uur van de wedstrijd bracht me niet veel bij.

Op een gegeven moment werd mij gevraagd om een ​​vaardigheidspunt te gebruiken om een ​​vaardigheid genaamd Cyloop te ontgrendelen, waarmee Sonic tijdens het rennen een lijn achter hem kan trekken. Het kan op verschillende manieren worden gebruikt om met de wereld om te gaan. Als je bijvoorbeeld een cirkel rond sommige vijanden trekt, kun je ze verdoven. Andere keren kan dit vermogen worden gebruikt om puzzels op te lossen, is mij verteld. Soms resulteert dit in een explosie van gouden ringen, hoewel het in de demo nooit duidelijk was wanneer dat wel of niet zou werken.

Sonic kan springen, glijden, rennen en sprinten en versnellen wanneer de trekker wordt ingedrukt. De wereld rondrennen voelt lekker snel, vooral als je de egel op de automatische piloot door opeenvolgende sets rails, ringen en bumpers laat gaan. De omgeving zwaait in een waas, terwijl je kijkt naar wat je te wachten staat om te proberen zoveel mogelijk afleveringen te pakken.

Tijdens het gevecht kun je de vijanden vergrendelen, waardoor de camera op hen gericht blijft en Sonic’s directe melee-aanvallen worden gericht. De besturing en mogelijkheden van Sonic zijn aanzienlijk aangepast voor deze meer open 3D-ruimte, maar de game zal iedereen die eerder een 3D Sonic-game heeft gespeeld, behoorlijk bekend voorkomen.

vocale grenzen Ik begon pas echt te klikken toen ik mijn eerste niveau in cyberspace bereikte. Cyberspace-portalen worden geopend met behulp van portaaltandwielen, een item dat van bazen in open gebieden valt. De bazen die ik ontmoette varieerden van een relatief kleine vijand genaamd de Ninja die aanviel met snelle combo’s terwijl Sonic hem omcirkelde; tot een grote boor die meestal op zijn plaats draait terwijl Sonic hem keer op keer slaat; in een soort massieve toren waarvan de roterende armen handige blauwe boosterringen ontspruiten, zodat Sonic in zijn hoofd kan klimmen en zijn zwakke punten kan aanvallen. Al deze bazen delen dezelfde steriele, buitenaardse sci-fi robot-esthetiek, en ze waren niet bepaald een uitdaging. En ja hoor, dit was een vroeg onderdeel van het spel.

Het wordt gespeeld door drie verschillende niveaus van cyberspace. Twee waren 3D-cursussen waar de camera achter Sonic racete, vergelijkbaar met de Sonic Adventure-games. In de derde draait de camera rond de zijkant van de Sonic, waardoor de 3D-cyclus verandert in een 2D zijwaarts scrollend vlak, vergelijkbaar met de klassieke stijl Sonic de egel. Alle drie de parcoursen van Sonic waren onberispelijk: je combineerde sprongen en glijbanen om de snelheid van de egel te behouden, springt van obstakel naar obstakel, ontwijkt vijanden, verzamelt ringen en rende door checkpoints om bij de volgende set boosters, bumpers en rails te komen. Sonic heeft zeker niet het vermogen om rond te rollen in deze game (dat weten we tenminste), maar deze niveaus voelen nog steeds bevredigend en leuk om te spelen.

Het lijkt erop dat cyberspace-niveaus het echte vlees zullen zijn van vocale grenzen. Ik kan me een gameplay-aflevering voorstellen waarin je de open wereld verkent, puzzels oplost, eindbazen verslaat en naar portalen gaat die je naar Cyber ​​Space sturen voor klassiek Sonic-plezier.

Maar deze coördinatie wijst op een potentieel probleem in de grens: Als levels in klassieke stijl echt leuk zijn aan het spel, waarom maak je ze dan niet gewoon wie welke het spel? Openwereldpuzzels moeten boeiender worden – en de bazen uitdagender – dan de puzzels die in deze demo worden gespeeld om deze “open ruimte” te laten werken.

Anders dan dat, vocale grenzen Het zal gewoon aanvoelen als een reeks traditionele Sonic-levels die onnodig in een schattige open wereld zijn gestopt, tussen leuke momenten door.