Edmonton – Daarom vertelt Ken Holland het verhaal van het bouwen van een team dat elk jaar deelneemt aan de kwalificatiewedstrijden.
Je hebt de directeur van Edmonton Oilers nog niet horen praten over het winnen van de Stanley Cup in Edmonton. Wat ik heb gehoord, zijn veel ideeën over het team dat jaar na jaar naar de dans gaat.
Nu zien we waarom hij denkt zoals hij denkt.
Het zijn spellen zoals die op vrijdagavond worden gespeeld en die de term “play-off-ervaring” definiëren. Een cruciale wedstrijd voor Edmonton die groot begon voor de Winnipeg Jets, maar langzaam het pad van Edmonton veranderde. Tegen de derde inning sloegen twee teams haar op zoek naar wat duidelijk werd dat het enige doelpunt zou zijn dat deze wedstrijd zou winnen.
Dan overuren met een gebroken hart.
Paul Stastini’s polsschot, scherm / afbuiging voor Adam Larson, een huidige winnaar die Edmonton in een 2-0 nederlaag bracht in de openingsronde.
“We worstelden de hele wedstrijd.” We waren nog steeds aan het vechten bij OT, “zei Ryan Nugent Hopkins.” We hebben er maar één nodig om het te breken. We hebben er vanavond geen gekregen. “
Als je me had verteld dat Oilers maar twee doelpunten in twee wedstrijden zou toestaan (die cijfers waren niet blanco) en je in deze reeks met 2-0 zou verliezen, had ik niet gedacht dat dat mogelijk was.
Als ik had toegevoegd dat Connor McDavid en Leon Draisaitl – de topscorers in de NHL – tevergeefs zouden zijn toen ze het charter naar Winnipeg voor Game 3 beklommen, zou ik met je zijn gaan praten bij een weddenschap.
Nou, beide zijn waar.
“Het is een uitdaging”, zei zuster Darnell (32:53 van Ice Time), toen hem werd gevraagd naar de huidige situatie van Eulers. “Spelen in de kwalificatiewedstrijden is niet eenvoudig. Met de eerste twee wedstrijden die niet op jouw manier verlopen, met die beproeving in je gezicht, zijn we nu op een plek waar we gewoon manieren moeten vinden om wedstrijden te winnen. Je kunt hier zitten en leven, Laten we zeggen dat de lucht valt, maar laten we realistisch zijn. “We hebben een team dat in staat is om weer op te stijgen … en hopelijk krijgen we wat veerkracht op onze weg, en hopelijk bouwen we iets op.
“Het is een uitdaging die we moeten aangaan.”
Wat verbluffend is, is hoe sterk het contrast is tussen het reguliere seizoenshockey en wat we hier in wedstrijd 1 en 2 zagen.
Zie je, je bedekt hockey gedurende 30 jaar. Ik begreep wat er gebeurde.
Maar het extreme contrast tussen twee teams die wedstrijden speelden met eindscores zoals 6-5, 6-4, 4-3, tot een paar play-offs, was in feite een 2-1-wedstrijd in Game 1, en ging in verlenging en gelijk op nul in Game 2. ..
Dit is waar Nederland het over heeft. Deze spellen, deze lessen, deze ervaring – ze bestaan gewoon niet in het reguliere hockeyseizoen.
MacDavid zei: “Nee, waarschijnlijk niet.” “Er zijn nauwe wedstrijden, teams strijden om positionering, positionering en zo. Maar je kunt een playoff-wedstrijd en de intensiteit en het gevoel daar niet herhalen. Dat is wat we willen doen. Daarom heb je het hele jaar gewerkt om plaats jezelf op plaatsen als deze. “
“We graven een beetje voor onszelf. Veel teams hebben een manier gevonden om te winnen van waar we nu zijn.”
veel? Nou ja, sommigen.
En misschien dit.
Kijk, Edmonton is niet eens in de buurt van een volwaardig project. We weten dat. Het is niet eens diep in de buurt van Winnipeg, daarom heeft Nederland niet veel middelen uitgegeven aan de handelsdeadline.
Maar de stap die ze namen, geleid door MacDavid en Dreisitel, is dat ze nu kunnen verdedigen. Ze zouden in een 1-1- of 0-0-wedstrijd veel beter kunnen worden verstoord dan in de afgelopen seizoenen. Goed gedaan.
Nu moet je de balans vinden tussen volledig verdedigen en daadwerkelijk aanvallen. Je kunt niet wachten op een pauze.
Je zou er een moeten kunnen maken.
“Dat is wat je moet doen”, beaamde coach Dave Tibbitt. “Ik zal mooie doelen hebben, als we snel iets kunnen bereiken. Maar ik zal ook een paar van die lelijke doelen nemen. Je moet een manier vinden voor één testament in het netwerk, en dat kunnen we niet doen.”
Op macroniveau spreekt hij namens zijn team. Op microniveau moeten McDavid en Draisaitl hetzelfde ontdekken.
Waarom denk je dat Sidney Crosby de speler is die hij is, vuile goals scoorde en streed als de duivel? Zijn superieure vaardigheden gebruiken om de aanval vanuit de helft van de kansen te manipuleren en pucks te laten stuiteren?
Omdat de kwalificatiewedstrijden hem daarom vroegen. Dat is alles waar u mee moet werken, vaak.
MacDavid ziet dit rechtstreeks van de Jets die bij de blauwe lijn staan en hem dwingen te dumpen en te achtervolgen. Het is het tegenovergestelde van het spel dat hem zo ver heeft gebracht.
“Elk punt telt. De mannen worden in detail gecontacteerd”, legde hij uit. “We waren verdedigend goed solide. Ze hebben drie echte goals, twee lege netten. Maar (de verdediging) is zeker geen probleem.
“We moeten gewoon een manier vinden om te hacken.”
“Valt vaak neer. Subtiel charmante tv-liefhebber. Toegewijde internetfan. Muziekbeoefenaar.”