Waanideeën domineert een regering die pervers beweert dat de Verenigde Staten de wereldleider zijn in het verslaan van deze moderne plaag. Er zijn alleen tegenstellingen, versluieringen en verwarring van de federale ambtenaren die een nationale koers zouden moeten uitstippelen.
De enorme geïntegreerde test- en traceringinspanning die infectie-epicentra zou kunnen markeren en isoleren, bestaat niet. Pogingen om scholen over een paar weken te heropenen, lopen al af naar een klucht te midden van tegenstrijdige berichten uit Washington.
Te midden van dit alles houdt de coronavirus-taskforce geen dagelijkse briefings, en als dat wel het geval is, zijn ze een oefening in het ontwijken van moeilijke vragen en zelfgenoegzaamheid.
Het is onvoorstelbaar dat een andere moderne president de zaken op deze manier zou hebben afgehandeld. De meesten zouden er elke dollar, middelen en expert van de federale overheid naar hebben gegooid. Maar Trump lijkt te geloven dat zijn herverkiezing berust op het creëren van een alternatieve realiteit waarin tienduizenden Amerikanen – nu meestal in staten waar hij overweldigend populair is – niet worden geïnfecteerd in plaats van de pandemie daadwerkelijk te verslaan.
De bewering van de president dat 99% van de Covid-gevallen onschadelijk is, is niet alleen onjuist, het is een belediging voor de dood en ziekte achtergelaten door het virus – en de levenslange omstandigheden die het mogelijk heeft voortgebracht bij overlevenden.
VS leidt de wereld in gevallen, sterfgevallen
Verbazingwekkend genoeg hebben de Verenigde Staten – ’s werelds rijkste land met iets meer dan 4% van de wereldbevolking – een kwart van de wereldwijde gevallen van Covid-19 en bijna een kwart van de sterfgevallen. Intensive care-afdelingen vullen zich over de zuidelijke en westelijke staten. Het kostte de VS 99 dagen om een miljoen gevallen te bereiken, 43 dagen om tot 2 miljoen te komen en 28 dagen om nog een miljoen toe te voegen. Dat is een verschrikkelijke toename.
Half mei, in wat toen werd verondersteld de donkerste dagen van de crisis te zijn, registreerden de VS ongeveer 20.000 nieuwe gevallen per dag. Nu is het gemiddeld ongeveer 60.000. Amerikaanse concurrenten in Europa en Azië en de Stille Oceaan hebben hun eigen verschrikkingen doorstaan, maar zijn er meer in geslaagd infectiecurven te onderdrukken. Ze zijn snel in het isoleren van uitbraken, bijvoorbeeld in Melbourne, Australië, waar een blokkering van zes weken is opgelegd.
Terwijl Amerikaanse medische onderzoekers en bedrijven in de voorhoede zijn van het zoeken naar therapieën en genezingen, vertegenwoordigt de Amerikaanse poging om de dodelijke mars van het virus te onderdrukken niets minder dan een politiek debacle dat de machtigste natie ter wereld vernederde in de ogen van zijn bondgenoten en die die het ziek wensen. De enorme verbroken verbindingen tussen federale en staats- en lokale functionarissen zorgen ervoor dat de orkaan Katrina-ramp van president George W. Bush op een kleinigheid lijkt.
In dergelijke omstandigheden zou nederigheid van het Oval Office kunnen worden verwacht, waar het geld voor dergelijke mislukkingen vroeger stopte. In plaats daarvan groet Trump niet alleen zichzelf voor een fantastisch succes, maar hij pleit opnieuw voor de contra-wetenschappelijke strategieën om het land koste wat kost te openen, wat de laatste ramp heeft veroorzaakt. Zijn geest is, zoals altijd, gefixeerd op verkiezingsdag.
“We hebben het goed gedaan”, verklaarde Trump donderdag in het Witte Huis, Rose Garden, en voegde een litanie toe van valse claims over testen, sterftecijfers en al te optimistische voorspellingen van effectieve behandelingen voor Covid-19 en de mogelijkheid van een vaccin “zeer, zeer , spoedig.” De topmedewerkers van Trump zijn boos op elke kritiek en weerspiegelen hoe het leeuwen van een president die door staten van ontkenning, onwetendheid, onverschilligheid en nalatigheid over het virus is gegaan, belangrijker is dan de realiteit in de ogen kijken.
“Natuurlijk blijven de VS de wereldleider in de pandemie”, benadrukte staatssecretaris Mike Pompeo woensdag.
Fauci smeekt om te verschillen.
“Als een land, als je ons met andere landen vergelijkt, denk ik niet dat je kunt zeggen dat we het goed doen. Ik bedoel, dat zijn we gewoon niet”, vertelde de beste specialist in infectieziekten van de regering aan de podcast van FiveThirtyEight op Covid-19 op donderdag.
Geen teken dat de VS zullen doen wat werkt
In delen van het land – in New York, New Jersey en Massachusetts bijvoorbeeld – is er enige hoop dat het virus, na de juiste verzachtende inspanningen en een strakke hand bij het openen van de kraan, op een laag niveau kan worden gehouden, tenminste tot een gevreesde winter uitbraak. Republikeinse gouverneurs in Ohio en Maryland die acht sloegen op epidemiologie onderdrukten vicieuze epidemieën. In staten en steden waar vertrouwde leiders eenvoudige, eerlijke berichten geven, is vooruitgang mogelijk.
Maar de wanhopige ontwikkelingen die worden verergerd door het leiderschapsvacuüm, versnipperen de hoop dat Amerikanen de komende maanden weer naar school, universiteit, werk en sport kunnen komen – zonder een verbluffende ontwikkeling in therapeutica of vaccins.
Het is geen geheim wat binnen en buiten de VS heeft gewerkt bij het onderdrukken van het virus. Vroege shutdowns, sociale afstand, het gebruik van maskers en voorzichtige openingsplannen hebben ertoe bijgedragen dat nieuwe infecties tot beheersbare niveaus zijn teruggebracht, van New York City tot Italië. Agressieve test- en traceringsoperaties hebben de pandemie in Zuid-Korea onder controle gehouden en ambtenaren in Singapore en Duitsland konden snel hotspots uitroeien.
Er is geen teken dat een dergelijke competentie binnenkort in de VS zal aankomen. De administratie, die de verantwoordelijkheid voor het bestrijden van het virus aan staten heeft overgedragen, lijkt niet de wens of de capaciteit te hebben om een dergelijk systeem te bouwen.
Alleen stevig nationaal leiderschap kan een route uit de crisis uitstippelen en staten die momenteel de hete zone binnengaan, helpen zich aan te sluiten bij degenen die het virus hebben onderdrukt, zei Dr. Peter Hotez, decaan van tropische geneeskunde aan de Baylor School of Medicine.
‘We hebben gewoon niet de leiding om dat mogelijk te maken’, vertelde Hotez aan Wolf Blitzer van CNN in ‘The Situation Room’.
De constante ondermijning van adviseurs door Trump heeft ook een situatie verergerd waarin mensen het virus niet serieus nemen of vermoeidheid oplopen door lockdowns door hun bewakers teleur te stellen.
“Ik denk dat ik denk dat het soms echt de verkeerde boodschap stuurt en het publiek in verwarring brengt”, vertelde de Republikeinse gouverneur van Maryland, Larry Hogan, donderdag aan CNN’s “New Day”.
‘Als iedereen in de regering zegt dat het niet veilig is en we dit moeten doen … en de president zegt dat hij al dat advies negeert en doet wat hij zegt, denk ik gewoon dat het een vergissing is die de president heeft gemaakt.’
Debacle voor schoolopening
De CDC-richtlijnen bieden een alomvattend plan voor sociale afstand en belemmeringen in klaslokalen, gespreid leren, kleinere klasgroottes en verboden voor studenten om zich buiten het klaslokaal te mengen. Een korte blik op de richtlijnen verklaart de woede van Trump. Het is onmogelijk dat in zwaar getroffen steden die de bar sluiten, grote bijeenkomsten en andere evenementen beperken, het voor scholen haalbaar is om zelfs op deze verminderde manier open te gaan. Het feit dat het Witte Huis zich nu pas op de kwestie concentreert – weken voordat de lessen zouden moeten worden hervat – is typerend voor het uitstelgedrag van de belangrijkste kwesties in de pandemie.
“Ik zou zeggen dat als we het over de herfst hebben, dat een lange tijd lijkt”, vertelde Trump deze week aan Nexstar Media, maar slaagde er niet in werkbare plannen voor schoolopeningen op te stellen. Maar hij staat er nog steeds op dat als kinderen in Denemarken, Noorwegen en Duitsland weer naar school kunnen gaan, de Amerikaanse kinderen dat ook moeten doen – terwijl hij negeert dat die landen niet vastzitten in het midden van hun woedende pieken van de pandemie.
Administratiefunctionarissen wijzen er herhaaldelijk op dat kinderen minder vatbaar zijn voor Covid-19-complicaties dan hun ouderlingen. Ze wijzen terecht op de ernstige emotionele, educatieve en psychologische impact op kinderen die al maanden niet naar school gaan. Het is ook waar dat schooluitval en daaruit voortvloeiende problemen met de kinderopvang voor ouders onevenredig grote gevolgen hebben voor gezinnen met een lager inkomen.
Maar ambtenaren geven nooit een duidelijk antwoord op de vraag wat er gebeurt met leraren die als volwassenen een groter risico lopen om echt ziek te worden van het virus. Er zijn ook geen antwoorden op wat ouders zouden moeten doen om te voorkomen dat hun kinderen thuiskomen van school en hen en oudere familieleden besmetten. Dergelijke omissies zijn typerend voor een administratie die liever netelige vragen vermijdt die haar politieke ambities zouden kunnen temperen.
“Tv-goeroe. Bekroonde student. Webliefhebber. Slechte reisnerd. Beeraholic.”