Het is een ongeschreven regel van next-gen gaming dat een console moet starten naast ten minste één sportgame, en dat iedereen moet nadenken over het beste dat sport ooit in videogamevorm heeft gekeken, maar dan erkennen dat de race om het te krijgen op next-gen betekent steevast dat modi in het proces moesten worden geschrapt.
De algemene vuistregel is dus dat je de lanceringsgame koopt voor de visuele pracht, maar met dien verstande dat de update van volgend jaar de ‘echte’ zal zijn met alle functies weer erin. Madden NFL 06, FIFA 06, we kijken naar jou. NBA 2K21 kan deze trend gelukkig tot op zekere hoogte tegenwerken. Het hoeft niet per se de revolutionaire herwerking van het spel te zijn waar sommige fans op hoopten, maar het voegt in ieder geval een of twee nieuwe functies en modi toe die niet te zien zijn in de huidige generatie-versie die in september is uitgebracht.
Laten we eerst eens kijken naar het voor de hand liggende en meest directe verkoopargument van de volgende generatie NBA 2K: de beelden. Het valt niet te ontkennen dat NBA 2K21 er beter uitziet op Xbox Series X dan op de vorige generatie. Zet de twee naast elkaar en je kunt meteen zonder problemen de volgende generatie game kiezen. Spelersmodellen zijn duidelijk gedetailleerder, maar de hele arena geeft gewoon een groter gevoel van drukte, met veel meer aan de hand en het veld vult zich met meer mensen – personeel, artiesten, coaches, stadionbeveiliging – tijdens time-outs en bij de einde van elk kwartaal. Met zijn verbeterde verlichting ziet het afspelen in 4K met HDR er fantastisch uit.
De animaties hebben ook een opknapbeurt gekregen en leveren fantastisch werk door spelers meer persoonlijkheid te geven. Hoewel er duidelijke voorbeelden van zijn, zoals de gebaren die spelers maken op het veld, zijn het de kleinere details die echt het grootste verschil maken wanneer je ze opmerkt: de manier waarop oogbollen realistischer bewegen wanneer ze de bal volgen tijdens herhalingen, de manier waarop vingers buigen bij het vangen en gooien van de bal, zoals hun voeten realistischer op de grond planten als ze zich verplaatsen.
Om ervoor te zorgen dat je deze nieuwe details beter ziet, is de standaardcamerahoek van de game veel lager en dichterbij gedaald dan voorheen (vergelijkbaar met de manier waarop recente NBA-games zijn opgenomen terwijl de spelers in ‘de bubbel’ bleven). Dit is ongetwijfeld een indrukwekkend uitziend gezichtspunt dat niet alleen details benadrukt, maar ook een beter gevoel van schaal tussen spelershoogtes geeft, maar de realiteit is dat het veel moeilijker is om het spel met dit gezichtspunt te spelen, omdat het buitengewoon moeilijk is om de diepte aan de achterkant van de rechtbank. Als zodanig, hoe mooi het er ook uitziet, is de kans groot dat je binnenkort terug wilt gaan naar de camera van de vorige generatie en dat je tijdens close-ups van de graphics wilt genieten.
De andere kleine aanpassing die het vermelden waard is, betreft het opnamesysteem, dat veel kritiek kreeg onder spelers die er verschrikkelijk lang over deden om te wennen aan de opnames in de vorige generatie NBA 2K21. Hoewel 2K zich aan zijn geweren heeft vastgehouden en het opnamesysteem intact heeft gehouden, heeft het het op zijn minst aangepast om het gemakkelijker te maken om er grip op te krijgen. De meter blijft nu hetzelfde formaat, ongeacht de grootte van je speler (deze werd vroeger kleiner en moeilijker te zien als je speler ver weg was van de camera), en de meter is nu opnieuw ontworpen met een pijl (om het gemakkelijker te maken track) en een zwarte lijn die aangeeft waar de sweet spot is. Het schieten voelt hierdoor wel wat minder frustrerend aan.
Het spel er beter uit laten zien had genoeg kunnen zijn voor 2K: het was inderdaad goed genoeg voor de meeste uitgevers die in de loop der jaren die eerste sprong van de volgende generatie maakten, inclusief 2K. Eerlijk spel dus voor het toevoegen van enkele nieuwe modi aan de Series X-versie van het spel die het echt meer doen lijken dan een simpele visuele upgrade en waardoor spelers meer te doen hebben.
De meest opvallende hiervan is The City, een nieuwe modus die The Neighborhood (en daarvoor The Park) uit eerdere games vervangt. Dit is een verrassend grote omgeving die je kunt verkennen met je gemaakte MyPlayer-personage. Je begint in een klein gebied genaamd Rookieville waar je een aantal gestelde doelen moet halen om de poorten naar de stad te ontgrendelen. Zodra dit gebeurt, krijg je een van de vier verschillende facties toegewezen en kun je deelnemen aan verschillende spellen om te proberen slagkracht te verdienen voor je factie (terwijl je natuurlijk de statistieken van je eigen speler verbetert).
De schaal van de stad is indrukwekkend: naast de selectie van banen zijn er ook een aantal kleine basketbalringen verspreid over de straten die je kunt gebruiken voor een schietoefening en uiteindelijk merk je dat je HORSE speelt met een vreemde. Dan zijn er de talrijke kledingwinkels, de grote fitnessruimte en de enorme arena in het midden die is ontworpen voor evenementen met tijdmeting. Bovendien wordt de stad ook bewoond door een stel NPC’s die side-quests voor één speler en voor meerdere spelers kunnen uitgeven om je bezig te houden (2K belooft dat deze elke 4-6 weken worden vernieuwd). Het is zeer waarschijnlijk dat sommige spelers NBA 2K21 zullen kopen en volkomen gelukkig zullen zijn als ze alleen The City-modus spelen.
Bijna net zo verrassend is de toevoeging van een goede carrièremodus voor één speler voor de WNBA-sectie van de game. Damesbasketbal werd toegevoegd in 2K20 maar was strikt beperkt tot oefenwedstrijden en losse seizoenen. De volgende generatie 2K21 heeft echter een nieuwe modus genaamd The W waarin je je eigen speler maakt, een van de 12 WNBA-teams kiest en haar door een carrière leidt, haar statistieken bijwerkt en verschillende buitenschoolse activiteiten kiest om haar beide status op te bouwen. binnen en buiten de competitie.
Soms kan The W een beetje op de neus zijn: je krijgt af en toe sms-berichten van andere spelers die enthousiast zijn over je nieuwe kapsel, en een van de statistieken die je kunt verhogen is ‘mode-icoon’. Afgezien van deze ietwat ondiepe momenten, doet de modus over het algemeen echter veel beter werk door het vrouwenbasketbal meer bekendheid te geven in het algemene spel dan er een symbolische bijzaak van te maken met niet veel diepte. Beter nog, het lijkt erop dat het op die goede plek zit om belangrijk genoeg te zijn om op te nemen, maar niet belangrijk genoeg om geld te verdienen, aangezien The W praktisch geen van de microtransactie-onzin heeft die je in de andere modi zult zien, waardoor het een verfrissend pure carrière is modus die aanvoelt als iets uit het 360-tijdperk (op een goede manier).
Het is dus over het algemeen geweldig nieuws, maar het is niet zonder gebreken. Die bovengenoemde microtransacties zijn nog steeds wijdverbreid in andere modi, met name in MyTeam. Deze modus is altijd een grote barrière geweest voor nieuwkomers, en het is zelfs nog meer een probleem nu het een van de weinige modi is waarvan de voortgang kan worden overgedragen van de Xbox One-versie van 2K21. Dit betekent dat iedereen die nieuw is in het spel twee maanden achterloopt op alle anderen, en als zodanig niet kan deelnemen aan een aantal van de extreem specifieke uitdagingen zonder bepaalde soorten spelers in hun team, spelers die meer dan een klein beetje zijn. lastig te krijgen zonder het geld te forceren.
De MyPlayer-verhaalmodus, The Long Shadow, is ook grotendeels ongewijzigd. Dit is een goede zaak voor degenen die het nog niet hebben meegemaakt, omdat het een van de betere NBA 2K-verhaalmodi van de afgelopen jaren is, maar het zal een teleurstelling zijn voor degenen die het al op Xbox One hebben gespeeld. Vooruitgang in MyPlayer wordt niet over generaties heen overgedragen, dus als je je ogen op The City hebt gericht, moet je ofwel beginnen met een hopeloos ondergeschoolde speler, of The Long Shadow opnieuw spelen om te genieten van de stat-boost. biedt, of – je raadt het al – graaf in je portemonnee.
Ten slotte (en dit is een vrij kleine, maar het is nog steeds vervelend), draaien veel van de close-ups tijdens het spel nog steeds met 30 frames per seconde, terwijl de actie zelf 60 frames per seconde uitvoert. Dit is geen groot probleem aangezien je dat niet bent ‘ t spelen tijdens deze momenten, maar het kan nog steeds erg schokkend zijn aan het begin van elke wedstrijd, waarbij je de tip doet op 30FPS en dan de game een fractie van een seconde beoordeelt voordat je overschakelt naar 60FPS. Het is een complete illusiebreker die we, hoewel klein, volgend jaar graag verbeterd zouden zien. Met een beetje geluk, met nog een jaar met deze nieuwe console onder zijn riem, zal 2K hopelijk deze tussenfilmpjes ook tot 60 kunnen krijgen voor een werkelijk naadloze overgang van pre-game naar in-game.
We weten al dat het in de loop van de tijd beter zal worden. De uitvoerend producent van de game heeft al gezegd dat de game is geleverd met veel minder next-gen spelersgezichten dan hij had gewild, omdat 2K geen toegang heeft gehad tot de NBA-spelers tijdens de pandemische ‘bubbel’ en ze daarom niet kan scannen: zoals zo hebben slechts ongeveer 40 spelers echte next-gen details op hun gezicht. Of de nieuwe spelers later in het leven van 2K21 zullen worden bijgewerkt met patches of 2K zal er gewoon op blijven zitten tot 2K22 valt nog te bezien, maar het is de moeite waard om in gedachten te houden dat, hoe goed het er nu ook uitziet, de studio al heeft erkend dat er ruimte is voor verbetering.
“Organisator. Denker. Schepper. Communicator. Twitter-liefhebber. Vriendelijke koffiemedewerker. Wannabe-analist. Tv-evangelist.”