De vreemde wereld De serie heeft zich nooit echt ontwikkeld na zijn wortels in de late jaren ’90; Het grimmige puzzelspel was uniek in zijn genre voor zijn tijd, maar het heeft niet echt een indruk achtergelaten met weinig releases en poorten sinds het voor het eerst uitkwam. Een schande, zoals Oddworld, met zijn Mudokon-slaven, semi-mechanische Sligs en industriële Glukkons, is waar we graag tijd doorbrengen – zelfs als het een beetje deprimerend en grotesk is. Laatste inzending, 2021 Oddworld: Soulstormals een opnieuw ontworpen versie uit 1998 Abe’s uittocht op PS1. Nu is Soulstorm op de Switch aangekomen met een paar verbeteringen.
zuster site Geniet van Push Square met Soulstorm Zoveel als tegenstander Molluck liefheeft, houdt Glukkon van onze held Abe – wat, als je Oddworld niet kent, niet zo veel is. Bugs, zware gameplay en het ontbreken van een scheetknop waren enkele van de problemen, maar de Oddtimized-versie van Switch belooft een aantal van die problemen op te lossen, met name de AI. Het goede nieuws voor fans van Oddworld is dat deze belofte op een aantal belangrijke gebieden is waargemaakt. Het slechte nieuws is dat er belangrijke kwesties blijven bestaan.
Het Soulstorm-verhaal gaat verder nadat Abe erin slaagt zijn tot slaaf gemaakte mede-Mudokons te redden van RuptureFarms. De Glukkons zijn nu op weg om wraak te nemen nadat hun winstmarges zijn geraakt. Een handvol vooraf gerenderde scènes geven het verhaal wat pit; Je kunt niet anders dan de Mudokons en hun benarde situatie voelen. Het duurde niet lang voordat Abby zijn klasgenoten opnieuw moest redden van donkere mijnen, roestige treinstellen en fabrieken.
Om dit te doen, bestuur je Abe door een reeks steeds moeilijker wordende puzzelplatformsecties die een behoorlijke hoeveelheid variatie op je pad brengen in de vorm van gevaarlijke vijanden en omstandigheden. De platformactie is eerder een methodische dan een snelle, waarbij je moet nadenken voordat je elke zet doet in plaats van te vertrouwen op reactie en snelheid. Abby respawnt ook snel als een Sligg-sluipschutter hem in bloedige brokken opblaast of als je een mijn kwijt bent, dus als je met een nieuwe situatie wordt geconfronteerd – bijvoorbeeld door rookbommen te maken om vijanden te beschermen – is vallen en opstaan niet te veel van een pijn, en Soulstorm geeft je tools Genoeg om de meeste beproevingen te verslaan zoals jij dat wilt. We wilden bijvoorbeeld niet constant zoeken naar items voor de vervaardiging van wapens en ander handig gereedschap. Gelukkig kunnen we dit meestal negeren.
De twee kernelementen van de franchise – de vraag naar geredde Mudokons en het bezitten van vijanden – keren terug, en hoewel ze op dezelfde manier spelen als twee decennia geleden, zijn ze nog steeds het meest memorabele deel van de Oddworld. Met eenvoudige commando’s die aan de Mudokons worden gegeven, kunnen ze helpen bij het oplossen van puzzels of uit het zicht blijven terwijl Abe een handvol slechteriken stuurt. Hoe meer je spaart, hoe beter Abe’s lot zal zijn aan het einde van het spel, en het bereiken van dat perfecte einde is geen sinecure.
Mudokons kunnen op veel verschillende manieren worden gevonden en bewaard: afzonderlijke kamers die fungeren als een gesloten puzzel, willekeurig verspreid in elk niveau, en hordes van honderd of meer om ze veilig te houden terwijl ze op de achtergrond van het niveau klauteren. Hoewel velen last hadden van Allied AI toen Soulstorm vorig jaar werd uitgebracht, ziet het er iets beter uit op de Switch. We hebben zelden problemen gehad om Mudokons te vragen zich te verstoppen in kluisjes of opwellende rook om patrouilles te vermijden en we vonden het geweldig om uit te zoeken hoe we ze allemaal in veiligheid konden brengen.
Door weer vijanden te bezitten, kan Abe zijn vervolgers schade toebrengen. Het besturen van Sligg zal altijd een interessante weerspiegeling van macht zijn als je andere vijanden aanvalt in plaats van er doorheen te sluipen, en de arme man vervolgens van binnenuit laat exploderen zodra hij zijn doel heeft bereikt. Shock Orbs voorkomen echter dat Abe in een paar gebieden vijanden heeft, waardoor deze nieuwe Eternal-monteur de steile maar redelijke moeilijkheidsgraad niet kan verminderen.
Ondanks het tragere tempo, de schijnbaar betere AI en acquisitiemechanica, veroorzaken de besturing van Soulstorm nog steeds problemen. Het is alsof Sligg een Joy-Con in een fles plakkerige SoulStream-energiedrank dompelt, omdat de invoer vaak traag aanvoelt. Hop zal gemist worden. Abby zal moeite hebben om de rand te grijpen voordat Selig hem ontdekt. Proberen te kruipen om de mijnen niet te laten lopen, zal er soms voor zorgen dat ze gaan rollen binnen zeiden mijnwerkers. Machines die een nauwkeurige timing nodig hebben om te passeren, zullen Abby keer op keer verpletteren.
Vaak worden deze controleproblemen verergerd door een lopende stilstand. In een van de stages hadden we bijvoorbeeld een Airborne Sligg om op een andere te schieten voordat Abe het zag, maar direct nadat de Sligg was gevangen, kwam het richtrooster niet overeen met de richting van de joystick, waardoor Abe werd gedood. Deze eenvoudige interactie kostte ons tientallen pogingen om het uit te leggen en is voor velen slechts een frustrerend voorbeeld.
Erger nog, de bizarre keuze om Abe te dwingen postume plunderingen te herontdekken in gebieden die de nadruk legden op de nieuwe productiemonteur, stelde ons geduld op de proef. De methode om een checkpoint te recreëren na het plunderen van een gebied en crafting zou Soulstorm een nog aangenamere ervaring hebben gemaakt. In plaats daarvan, door een paar vuilnisbakken graven, het knutselmenu openen, de nodige gereedschappen maken, dan het vuur ter plaatse aansteken en opnieuw moeten beginnen, was iets dat we ook vaak hebben gezien.
Hoewel Soulstorm duidelijk op het verleden is gebouwd, leken deze ontwerpkeuzes tot een vervlogen tijdperk te behoren. Sommigen vinden dit allemaal rustieke nostalgie, teruggrijpend naar een eenvoudiger tijd, maar we vonden het moeilijk om een console te verslaan met soepele, snelle platforms in overvloed.
conclusie
We houden van de Oddworld-serie en wensen dat Soulstorm nog beter was. De ingrediënten zijn er: de wereld zelf en het verhaal van Abby hebben een unieke sombere charme. Geen enkel onderdeel van het 15 uur durende Soulstorm-avontuur voelt als het laatste, met genoeg vijanden en nieuwe mechanica die zijn geïntroduceerd om het zowel leuk als uitdagend te houden. Tegelijkertijd verstoren technische problemen echter de ervaring, zoals vuil en roest die Oddworld bedekken, en kleine ongemakken maken het spel moeilijker te voltooien dan het zou moeten zijn. Hopelijk wordt Oddworld op een dag een avontuur dat je niet mag missen in de late jaren 90, maar Soulstorm op Switch heeft Abe en de Mudokons niet volledig bevrijd van de beperkingen van slechte prestaties en een verouderd ontwerp.
“Tvaholic. Zombie-geek. Toegewijde reisbeoefenaar. Introvert. Gecertificeerde communicator.”