Het is even wachten, maar dan is het alweer tijd voor de achtste titel in de Homeworld gameserie. De originele game werd uitgebracht in 1999 en de recensies waren destijds lovend, deels omdat de graphics voor die tijd indrukwekkend waren, en de realtime strategie3D-gameplay in de ruimte werd als innovatief en uniek beoordeeld. Dit maakte de game tot een uitstekende basis voor een succesvolle gameserie. RTS-enthousiastelingen kunnen zich nu voorbereiden op deel acht, met nog grotere, intensere ruimteschipgevechten, uitgebreidere onderzoeksopties en nog mooiere achtergronden met sterrenhopen en kleurrijke nevels.
In een ander universum had dat het scenario kunnen zijn. De realiteit is dat het Homeworld-universum vastzit in drie delen: de originele Homeworld uit 1999, zijn opvolger uit 2003 en de andere, maar daarom niet minder interessante Homeworld: Deserts of Kharak uit 2016. Toegegeven, er was nog steeds een op zichzelf staande film in de uitbreiding van 2000 genaamd Homeworld: Cataclysm, nu bekend als Homeworld: Emergence, maar tot nu toe zijn er slechts drie volledige Homeworld-titels uitgebracht.
Dit is een ontwikkeling die zichtbaar is in allerlei grote, bekende RTS-gameseries: bloeiend in de jaren negentig en in de beginjaren van het huidige millennium, vaak met verschillende titels, maar dan een duidelijke achteruitgang of het volledig bloeden van franchises . Dit kan tot op zekere hoogte worden gezegd van bijvoorbeeld Command & Conquer, Warcraft en Age of Empires. Welke games hebben het rts-genre op de kaart gezet, welke ontwikkelingen heeft het genre doorgemaakt, hoe is de teruggang van de rts-games te verklaren en kunnen we in de nabije toekomst een stijgende lijn verwachten?
“Tvaholic. Zombie-geek. Toegewijde reisbeoefenaar. Introvert. Gecertificeerde communicator.”