Wolverines gebruiken unieke benaderingen om valpraktijken zonder games te gebruiken

Door Steve Kornacki

ANN ARBOR, ik. – Veel Wolverines passen zich aan aan een unieke uitdaging. Ze beoefenen herfstsporten zonder dat er een wedstrijdschema voor hen bungelt als motivatie voor hun harde werk.

Toen de Big Ten Conference op 11 augustus aankondigde dat herfstsporten werden uitgesteld vanwege de coronaviruspandemie – met mogelijke herschikking later in het schooljaar – bracht dit de noodzaak van aanpassingen met zich mee.

Volleybalhoofdtrainer van de Universiteit van Michigan Mark Rosen verplaatste scrimmages van de legendarische Cliff Keen Arena naar het grote “rubberachtige” pad van het gras in het midden van de nabijgelegen buitenbaanstroken.

Regering Gretchen Whitmer heeft beperkte groepen om binnen te komen met 10 of minder mensen, en nadat de technische staf is afgetrokken, zou er ruimte overblijven voor slechts zes spelers – genoeg voor één team, maar zes minder dan wat nodig zou zijn voor een tweede team. om te spelen in een intrasquad-opstelling.

“We hadden niet het gevoel dat het productief zou zijn in de herfst, tenzij we het hele team in één keer bij elkaar konden krijgen”, zei Rosen. “Een deel daarvan heeft ook te maken met de teamdynamiek om ze allemaal op één plek en met elkaar te willen hebben, te praten over de dingen die we moeten doen om ons team goed te laten spelen.

“Dus besloten we om naar buiten te verhuizen op wat vroeger Ferry Field was. Ze hebben een pad waar ze al het hoogspringen en polsstokhoogspringen doen. Het is vlak en net als een rubberachtig baanoppervlak. We hebben daar twee banen gebouwd met netten en uitrusting die we hebben van onze zomerkampen. “

Hoofdcoach damesvoetbal Jennifer Klein heeft haar senioren zien focussen op het vormen van de eerstejaars, en teambindingstijd zien opzetten met evenementen zoals een filmavond in het Big House.

Hoofdcoach heren Chaka Daley neemt het een dag en een week per keer, “leest” de veranderende behoeften van zijn ploeg.

“Er is geen blauwdruk om dit te doen, omdat niemand van ons dit ooit eerder heeft meegemaakt”, zei Daley. “Maar we weten wel dat we niet te snel willen pushen. We lezen echt de stemming van de groep voor hoeveel we pushen. We komen niet in de buurt van de (toegewezen) 20 uur (van wekelijkse oefentijd), maar zeker een zinvolle tijd gebruiken die geweldig is voor ons en geweldig voor de kinderen.

“We zijn weer samen om voorlopig een bubbel of normaliteit te creëren.”

Klein merkte op: “We zijn aan het stoppen. Er is wat somberheid geweest, maar het team is geweldig geweest om positief, optimistisch, veerkrachtig en samen te blijven werken. We hebben hen verteld dat het allemaal draait om het aanpassen en het vinden van manieren om te gedijen in het nieuwe parameters die je hebt gekregen, en ze hebben het zo goed gedaan. “

Rosen voegde toe: “We vertellen ons team: ‘Bepaal wat je kunt besturen.’ Ze zijn allemaal zo veerkrachtig geweest. Ik ben zo trots op ze. Het is zo geweldig om weer samen te zijn. Weet je, je kunt niet echt een cultuur opbouwen tijdens een Zoom-oproep. “

Ze maken zich doorgaans allemaal op voor de seizoensopeners eind augustus, maar dit jaar richten ze zich op winst op de lange termijn.

“Een van onze grootste uitdagingen op dit moment is om te bepalen wat deze tijd voor ons is”, aldus Klein. “Onze val is typisch onze prestatietijd en onze tijd van competitie. We zien het als een tijd om de tijd die we in de lente verloren hebben in te halen, door de focus weer te leggen op de ontwikkeling van het individu en het team. We hebben deze tijd besteed aan conditionering om de kracht die we verloren hebben terug te krijgen, om onze snelheid, behendigheid en uithoudingsvermogen te verbeteren. Op die manier zullen we, als we kunnen concurreren, in een goede positie verkeren om dat te doen.

“Maar het is geweldig om het team terug te brengen in een omgeving waar ze kunnen genieten van het weer samen zijn. Het is jouw ontsnapping aan alles wat er nu gebeurt, het spel spelen waar je van houdt en er gewoon van genieten.”

Babystapjes zijn vereist tijdens het retourneren. Geen van de drie coaches gebruikt momenteel de 20 uur per week en speelt het slim door in een veilig tempo op te staan. Rosen, die nu drie dagen per week bezig is met individueel werk en kracht en conditionering op andere dagen, verwacht niet dat hij voor oktober vijf dagen per week op volle snelheid zal oefenen.

“Er is een resocialisatieproces dat we hebben doorgemaakt met atletische geneeskunde en de medische staf van onze atletiekafdeling”, zei Daley. “En we maken momenteel een fysieke acclimatisatieperiode door. Dus we leggen de bouwstenen aan nadat we vijf maanden niet samen zijn geweest.

“Ze hebben al heel lang niet meer deelgenomen, en dus laten we ze de uitdagingen van veel technisch werk en bouwen van week tot week doorstaan, tot waar we ze uiteindelijk kunnen laten concurreren op een manier die niet al te veel verschilt van spellen.”

Het is belangrijk om competitieve situaties te bieden aan student-atleten die het tegen conferentie- en andere vijanden willen opnemen, waren de coaches het erover eens.

“Als we ergens in de herfst worden vrijgesproken”, zei Daley, “en alles ziet er positief uit vanuit gezondheidsoogpunt, zal ons doel zijn om een ​​competitief herfstseizoen te creëren voor hun eigen welzijn, hopelijk zes tot acht ( intra-squad) games. De jongens weten dit nog niet, maar we zullen ze op zaterdagochtend of af en toe ’s nachts doen, zodat ze dat gevoel krijgen van spelen onder de lichten. Ik denk dat dat hen zal opwinden en hongerig zal houden en gemotiveerd voor wat komen gaat.

“Het zal alleen belangrijk voor hen zijn om een ​​deel van dat concurrentievoordeel eruit te halen, en ook vanuit tactisch oogpunt zal het voor ons zeer nuttig zijn als leermiddel. Om elk herfstteam te laten verbeteren, moeten we produceren wat ze vinden het het leukst om te doen, en dat is om te strijden op een podium in spellen met betekenis.

“We kunnen de video’s gebruiken nadat we de games hebben opgenomen om te laten zien waar we de groep over willen leren. We hebben het in feite omgedraaid en dit buiten het seizoen gemaakt. We hadden maar een maand voordat we werden gesloten in het voorjaar ( op 12 maart). “

Klein zei: ‘Toen we hen vroegen wat ze wilden doen, zeiden ze:’ Concurreren ‘. Ze houden van wedstrijden. Ze vinden manieren om van alles een wedstrijd te maken. Ze houden ervan om aan de finish te werken (schieten nadat ze de doelman hebben ingebroken). En we hopen dat we ooit in de herfst kunnen scoren. “

Daley

De trainingen voor het mannenvoetbalteam begonnen op 11 augustus met een ochtendtraining die slechts enkele uren voor het slechte nieuws eindigde.

‘We hebben die middag een ontmoeting gehad met de jongens,’ zei Daley. “We ontmoetten elkaar in het (voetbal) stadion op de hoofdtribune en spraken met ze. We vertelden hen dat we hopelijk optimistisch waren (voor lentespelen) en dat we de herfst zullen gebruiken om ons te verbeteren.” Er komen betere dagen aan. Maar dat verandert niets aan de mogelijkheid om te trainen. Laten we er gebruik van maken, ervan genieten en elke dag beter worden. ‘

“Ik was opzettelijk transparant geweest over de mogelijkheden (voor alles wat er zou gebeuren) in maart. Tijdens de laatste keer dat we elkaar toen ontmoetten, toen we afscheid namen als team op Zoom, zei ik tegen hen: ‘Hé, het is tragisch. Waardeer wat je hebt gedaan. omdat je nooit weet wat er gaat gebeuren. ‘ Je dacht dat er misschien een soort normaliteit was, maar toen de dominostenen eenmaal begonnen te vallen, beseffen ze dat we nu het beste doen. “

Roadtrips en toernooien bieden een groot potentieel voor teambinding, maar coaches moesten creatief zijn om die ervaring dit najaar te creëren.

“We zochten naar een teamactiviteit die ons in staat stelde afstand te nemen”, aldus Klein. ‘En dus gaan we naar het Big House voor een filmavond.’ Miracle ‘(over het Amerikaanse Olympische hockeyteam uit 1980) versloeg’ Black Panther ‘met één stem.’

Rosen zei dat de technische staf de sociale activiteiten van het team zal “verkennen”, en vooral zijn vier eerstejaars zich zo snel mogelijk thuis wil laten voelen.

Daley deed trivia en filmavonden, en had ook John Beilein, Michigan’s meest succesvolle basketbalcoach voor mannen, tijdens een Zoom-oproep om de teamcultuur te bespreken.

“Dat was een echte traktatie voor onze jongens,” zei Daley.

Senioren, die dit schooljaar wel of niet mogen spelen, staan ​​centraal.

“Onze senioren zijn de eerste groep uit Michigan die drie keer naar het NCAA-toernooi gaat”, zei Daley, “en ze zijn klaar om opnieuw te spelen. Potentieel is er geen NCAA-toernooi in de cyclus 2020-21, en dat moet nog steeds gebeuren. worden bepaald. Met een heleboel dingen die nog op het spel staan ​​- zoals hoe je in aanmerking komt en of de NCAA overweegt om in het voorjaar met een nationaal toernooi te spelen. “

Klein zei dat haar 10 senioren – die vorig jaar Michigan voor het eerst sinds 2016 naar het NCAA-toernooi leidden en voor het eerst sinds 2005 in de finale van het Big Ten Tournament speelden – zich deze keer hebben gewijd aan het koesteren van de zeven eerstejaars.

“De eerstejaars krijgen meestal twee weken om te oefenen en moeten dan op een rijdende bus springen”, zei Klein. “Maar we kunnen ze op de hoogte brengen en volledig integreren. De seniorenklasse wilde deze tijd echt nemen om mentor te zijn voor de eerstejaars. Ze willen echt een erfenis achterlaten bij de eerstejaars zodat ze kunnen doorgaan met wat we hebben opgebouwd. de afgelopen twee jaar. De seniorenklas is een heel bijzondere groep. “

Rosen zei dat volleybaltrainingen net zo beginnen als altijd met individueel boorwerk. Pas nu gaat de helft van het team naar het intramurale gebouw terwijl de helft bij Keen blijft. Daarna komen ze weer samen op de nooit eerder vertoonde buitenbanen.

‘Het is goed geweest’, zei Rosen. “Mensen bellen of sturen me e-mails en zeggen hoe ‘innovatief’ we zijn en hoe ‘opgewonden’ ze zijn om deze buitenbanen te hebben. Ik denk dat het er beter uitziet dan het is. Het ziet er cool en anders uit. Maar binnen en buiten spelen zijn twee heel verschillende vaardigheden. We zijn gewend te spelen in een omgeving waar de lucht niet beweegt en er geen zon is. Als de wind überhaupt waait, weegt onze bal slechts 30 gram. En als je naar de zon kijkt, verblindt je echt. “

Rosen zei dat de meeste van zijn spelers geen zonnebril hebben die geschikt is voor atletiekwedstrijden.

‘Maar buiten zijn is zeker beter dan niets,’ zei Rosen. “We kunnen als team spelen. En het oppervlak waarop we spelen is geweldig, het is ideaal. Het is goed voor hun benen en ze springen er goed op. Het is ongeveer net zo goed als een ander oppervlak dan hout dat je kunt. spelen op.”

Rosen heeft de Wolverines in 18 van de 20 seizoenen meegenomen naar het NCAA-toernooi en is de winnende coach van het programma met 429 overwinningen en een winstpercentage van 0,618 tijdens het spelen in een Big Ten die gemakkelijk wordt geaccepteerd als de beste volleybalconferentie van het land.

Zijn teams hebben de afgelopen jaren Keen benaderd voor trainingen en wedstrijden tot de in het oog springende aanblik van twee verhaalhoge foto’s van topspelers in volledig uniform, het schema daar ook in grote, vetgedrukte letters. Dit jaar is die muur slechts een bakstenen muur, geen planning in zicht.

“Op dit moment,” zei Rosen, “denk ik dat de motivatie komt van gewoon blij zijn om weer in onze sport te zijn na vijf of zes maanden weg te zijn geweest. We identificeren hoeveel geluk we hebben om weer te kunnen spelen, en dat zijn we ook. dankbaar om als team samen te komen en onze sport weer in ons leven te hebben.

“Dus, ze zijn nu behoorlijk gemotiveerd en opgewonden. Maar dat zal afnemen, en we zullen het hopelijk niet laten afnemen. Mensen beginnen niet met sporten zodat ze kunnen oefenen. Ze gaan sporten zodat ze kunnen concurreren, en ze oefenen zodat ze goed kunnen concurreren. Daarom proberen we in elke training concurrentiekansen te bieden. Die vaardigheid (competitiviteit) moet je ook ontwikkelen, en het is ook leuk. En ze weten elke dag: ‘We gaan spelen heb vandaag speeltijd. ”

Hij stelt zich voor om in de komende maanden een regelmatige gameday-ervaring te creëren met warming-ups en intrasquad-games. Ze zullen buiten spelen, tenzij het aantal binnenvergaderingen toeneemt, “en hopen dat het niet regent als het goed weer is.”

Rosen voegde eraan toe: “Ik denk dat dat hen die kleine adrenalinestoot, opwinding en ergens voor spelen zal geven.”

En daar komt het allemaal op neer: spelen iets, spelen op andere scholen en streven naar een kampioenschapsseizoen. Maar voorlopig moeten ze er het beste van maken om alleen voor elkaar te spelen, voor een andere dag.